polski

english

français

Teatr Polski im. Arnolda Szyfmana (Warsaw)

“Quo vadis” through the words of Sienkiewicz, Elliot, Auden and others

04. 11. 2013 – Monday
7pm
Teatr Powszechny – Duża Scena, ul. Legionów 21

phot. Marta Ankiersztejn

About Christian Culture Festival

Christian Culture Festival was organized for the first time in 1997 on 10th Anniversary of the Logos Theatre. In a sense, it extends the idea of Christian Culture Weeks organized in Poland in 70s and 80s of the last century, which were to become counterpoise to lay media model promoted by the State. Lodz Christian Culture Days were organized in churches all around the city, so as to accommodate the artists, spectacles, exhibitions and projections.

One of such places was the John Paul lecture theatre in the vault of the Assumption of Holy Mother Church in Kościelna Street. This is where the Logos Theatre started, before it was moved to the church in Maria Skłodowska-Curie. It was this church that Archbishop Władysław Ziółek gave to the Lodz artists in 1993, and in which the Centre of Creative Communities’ of Lodz Archdiocese was appointed. It is here that the ‘logistic’ centre of the Festival is located, and where some of the Festival events take place.

Traditionally, the Festival takes place in November, on the first Sunday after All Soul’s Day. It usually lasts for two weeks, during which various event take place – spectacle premiers, other theatres come to Lodz, there are exhibitions of invited artists, performances of choirs and musicians, very often not to be seen anywhere else in Poland at any other time. The Festival programme is the result of the whole year’s work of rev. Waldemar Sondka, the Festival Director, who – using his contacts – invites artists who are interesting, out of the ordinary, noteworthy and creating art perhaps not always religious, but always searching and at the highest level. Care for the level of the Festival offers is a permanent rule, the Logos environment has always wished to provide the Lodz citizens with the possibility of contact with art deprived of parochialism, open to the man and as perfect formally as possible.

The Festival is not an activity that brings profit. Any entrance cards are issued as invitations that are free of charge, and the team of the Logos Theatre and all the people engaged in the Festival organization, act as volunteers. This does not mean that Christian Culture Festival costs nothing. On the contrary, to organize such a cultural event at appropriate level is always connected with costs. Rev. Waldemar Sondka deals with organizing means to secure the Festival events all year round. He manages to gain sponsors (without whom the Festival would not exist) and subsidies from institutions that deal with funding culture (without which the Festival could not develop). All that in order to realize the basic idea of the event that derived from the Lodz Christian Culture Days – to enable anyone who wishes and needs that, to live the Mystery through art. This idea assumes a free of charge participation in all the artistic events, which has been the case since the very beginning of the Festival until today, the only condition is that on the day of the Festival opening, one must queue as long as it takes to get invitations. The only limit to the number of invitations is the capacity of rooms in which the events are organized every day throughout the two weeks of the Festival.


 

Cookies

Strona Festiwalu Kultury Chrześcijańskiej używa cookies wyłącznie w celu dopasowania wyglądu i wyświetlania strony do preferencji użytkownika oraz dla gromadzenia statystyk odwiedzin (kraj, monitor, przeglądarka internetowa), pozwalających nam pracować nad ulepszeniem layoutu. Nie prowadzimy działań reklamowych z użyciem ciasteczek.

Nasza strona wymaga włączonej obsługi skryptów java.

Cookies to informacje tworzone przez skrypty obsługujące połączenie Twojej przeglądarki (zwane sesją) z serwerem obsługującym adres URL (adres internetowy wpisany w pasek adresu). Są one zapisywane na dysku Twojego komputera (ustawa nazywa to urządzeniem końcowego użytkownika) w folderach systemowych przeglądarki i używane przez serwer do rozpoznania Twoich ustawień, stanu poprzedniego lub wskazanych preferencji (np. wyboru koloru strony czy rozkładu list w wyliczeniach) przy każdym ponownym połączeniu. Cookies — jeśli istnieją zachowane na dysku — są pobierane i przesyłane z powrotem na serwer obsługujący adres URL w momencie rozpoczęcia przeglądania strony.

Cookies są konieczne do poprawnego działania różnych części większości witryn internetowych. Wyłączając cookies narażasz się na kontakt ze stroną działającą wadliwie.

 
1. Możesz zabronić przeglądarce internetowej zapamiętywania (akceptowania) plików cookies.

Spowoduje to prawdopodobnie utrudnienia w korzystaniu ze strony www, ciasteczka wymyślono bowiem jako mechanizm usprawniający działanie serwisów. Należy w tym celu zmienić na stałe – jednorazowo – ustawienia Twojej przeglądarki. Pamiętaj, żeby sprawdzić na wszelki wypadek te ustawienia po zainstalowaniu nowej wersji oprogramowania.

W przeglądarce Internet Explorer cookies można wyłączyć wykorzystując ustawienia — NARZĘDZIA — OPCJE INTERNETOWE — PRYWATNOŚĆ — WYBIERZ USTAWIENIE DLA STREFY INTERNETOWEJ (wersja IE 10).

W przeglądarce Firefox przez modyfikację ustawień — NARZĘDZIA — OPCJE — PRYWATNOŚĆ.

W Chrome — USTAWIENIA — ZAAWANSOWANE — PRYWATNOŚĆ — USTAWIENIA TREŚCI.

W przeglądarce Opera USTAWIENIA — PREFERENCJE — ZAAWANSOWANE — CIASTECZKA.

2. Możesz nakazać usuwać ciasteczka automatycznie po każdym zamknięciu przeglądarki.

Większa część cookies zbierających dane, których nie chcesz przekazywać nigdzie dalej, ma dość odległą datę wygaśnięcia i wcześniej nie wygasają one automatycznie. Cookies służące do automatyzacji pracy strony najczęściej mają ustawiony moment wygaśnięcia na zakończenie sesji przeglądania strony. Nigdy jednak nie ma pewności. Tę opcję lepiej zaznaczyć w ustawieniach.

3. Możesz regularnie używać programu czyszczącego system (z istniejącą i zaznaczoną opcją usuwania cookies).

Takie postępowanie jest zalecane ogólnie ze względów bezpieczeństwa i nie tylko odnośnie ciasteczek. Ponieważ jednak czynisz to na własne ryzyko, nie proponujemy Ci żadnego konkretnego programu. Część z nich jest zresztą płatna.

 

About the spectacle

Directed and staged by: Janusz Wiśniewski
Choreography: Emil Wesołowski
Music: Jerzy Satanowski

Cast:
Halina Łabonarska, Wiesław Komasa, Jerzy Schejbal, Szymon Kuśmider, Wojciech Czerwiński, Marek Kudełko, Krystian Modzelewski, Maksymilian Rogacki, Piotr Cyrus, Marcin Jędrzejewski, Ewa Domańska, Maja Berełkowska, Natalia Sikora, Joanna Halinowska, Marta Dąbrowska, Marta Kurzak, Katarzyna Bocianiak

Who does Sienkiewicz ask the question ”quo vadis?” to? To the world? It would be now a common question. Question: ”where are you heading, world? Includes anxiety, fear and awe. The list of today’s frights is a long one; Europe resigned from its identity by rejecting the Decalogue and nothing is the same any more — life and love are no longer important, neighbours are purely practical, faith is abnegation of the unenlightened. Only Sienkiewicz does not direct this question to the world. The evil of the world, the ferocious attacks of demons are a constant component of this world. Sienkiewicz knew that Rome would be an eternal metaphor of evil. St Peter, who fled Rome, asked that question to Christ. Christ is going to go to hell again; to the place with no God. This is most intriguing in Sienkiewicz. Although in our Rome crosses shall burn, the Apocalypse according to Sienkiewicz is a vision of hope; whenever danger grows, rescue grows as well. Spectacle „Quo vadis” by Janusz Wiśniewski at the Warsaw Polish Theatre, has a great compositional buckle to it. The spectacle is opened up by Nero as he is leading the procession and saying the monologue about the power of his authority, whereas it is finished off by St Peter. Both characters are played extremely well, Nero by Halina Łabonarska and St Peter by Wiesław Komassa remain contrary to each other. Yet they go through fundamentally different orders and each one brings a different vision of the world with him. Nero is a symbol of totalitarian power, destructive one, whereas St Peter means hope and rescue. Between these two key scenes: the opening and closing one, life goes on. Or perhaps rather rushes on. Every now and then there is a crowd of people running to the music of Jerzy Satanowski, one person after another. It’s a run through human existence, a never–ending rung through life. It is done in a hurry, with the same movement for everybody, following the same rhythm coming from a speaker. It is only there, between these intervals, that short scenes presenting individual human lives, stories that compose it, appear. (...) An important, thrilling spectacle, so needed nowadays.
Temida Stankiewicz–Podhorecka, „Nasz Dziennik”, 20.04.2013