wernisaż wystawy malarstwa

„Dekalog w obrazach”

02. 11. 2008 r. – niedziela
godz. 12.00
Galeria Europejskiego Centrum Kultury LOGOS,
ul. Marii Skłodowskiej-Curie 22

Archiwum Festiwalu

O festiwalu

Pobierz

Cookies

Dekalog w obrazach — Słowo wstępne do katalogu

I — Paweł Taranczewski

II — Bogdan Klechowski

III — Tadeusz Boruta

IV — Stanisław Rodziński

V — Marek Sapetto

VI — Stanisław Baj

VII — Grzegorz Wnęk

VIII — Katarzyna Cwynar

IX — Franciszek Maśluszczak

X — Małgorzata Hołówka

(...) Oto doktor Janusz Kopczyński, tarnowianin, twórca wielu inicjatyw społecznych i kulturowych w swoim mieście, w wyobraźni zobaczył współczesnych malarzy malujących obrazy, których treścią jest Dziesięć Bożych Przykazań. Namalować Dekalog... to ryzyko dotyczące obszaru między opisem i metafizyczną wizją, między ilustracją a poezją, ale to też podjęcie wyboru między schematem a łatwym, choć efektownie mijającym się z prawdą wyobrażeniem.
Warto przecież uświadomić sobie, że czym innym jest namalowanie obrazu, który towarzyszy codziennej liturgii w świątyni, czym innym zaprojektowanie witraży, które stwarzając klimat wnętrza sakralnego niejako współtworzą napięcie modlitewnego przeżywania. Budzą się rano, gasną wraz z zachodzącym słońcem. Czym innym konieczna komunikatywność dzieła, które służy liturgii i nie może być atrakcyjną, formalną dekoracją nieczytelną dla wiernych. Czym innym obraz, który jak modlitwa jest prywatnym, intymnym przeżyciem artysty, jest jego rozmową z Bogiem, lub próbą podjęcia takiej rozmowy.
(…) Jan Paweł II (…) przemawiając w związku z udostępnieniem po pracach konserwatorskich wnętrza Kaplicy Sykstyńskiej (…) mówiąc o dziele Michała Anioła zadaje pytanie: „Może tutaj mamy do czynienia z jakimś artystycznym zuchwalstwem. Wszak Bogu niewidzialnemu nie można narzucać widzialności właściwej człowiekowi... A jednak trudno nie dostrzec, że ten uczłowieczony Stwórca jest również Bogiem nieskończonego majestatu. W granicach dostępnych dla widzialnego obrazu powiedziano tutaj wszystko.”

W tych słowach i przemyśleniach dostrzegamy więc nie tylko ważność i niepowtarzalność dzieła artysty, ale i ukazaną dlań szansę, by podjąć ryzyko ukazania w widzialnym — Niewidzialnego. To ryzyko podjął inicjator niezwykłego zamysłu, ale i zaproszeni przezeń artyści.
Swymi słowami, słowami współczesnego obrazu powiedzieli o tym, jak rozumieją i odczuwają Dziesięć Bożych Przykazań. Czy im się udało? (…)
Stanisław Rodziński

Urodzony w 1940 roku w Krakowie.
Studiował malarstwo sztalugowe w Krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych, uwieńczone dyplomem w roku 1963. W latach 1967-71 studiował filozofię na Wydziale Filozoficzno-Historycznym Uniwersytetu Jagiellońskiego, gdzie doktoryzował się w roku 1988. W roku 1997 przebywał na stypendium w Kolonii, w Archiwum Husserla i w 1978 roku w Düsseldorfie w Katedrze Filozofii i Estetyki tamtejszej Akademii Sztuki. W latach 1982 — 1999 pracował na Wydziale Architektury Politechniki Krakowskiej, w Zakładzie Rysunku Malarstwa i Rzeźby. W roku 1997 otrzymał tytuł profesora. Od 1998 roku jest kierownikiem i wykładowcą w Katedrze Historii i Teorii Sztuki krakowskiej ASP. Na Wydziale Filozoficznym Papieskiej Akademii Teologicznej wykłada estetykę. Przez 4 semestry w Instytucie Filologii Polskiej Uniwersytetu Jagiellońskiego prowadził wykład monograficzny o sztuce XX wieku.

Jest autorem książki „O płaszczyźnie obrazu”. Swoje teksty, recenzje książek, wystaw oraz tłumaczenia publikował w „Kwartalniku Filozoficznym”, „Znaku”, „Twórczości”, „Tygodniku Powszechnym”, „Dekadzie Literackiej” i „Dzienniku Polskim”.

Miał szereg indywidualnych wystaw malarstwa w Krakowie oraz w innych miastach Polski, uczestniczył również w wielu wystawach zbiorowych w kraju i za granicą. Jego obrazy znajdują się w Muzeum Narodowym w Krakowie, a także u osób prywatnych w kraju i za granicą.

Urodzony w 1967 roku w Krośnie.

Studiował na Wydziale Malarstwa w Krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych, w Pracowni Malarstwa prof. St. Rodzińskiego i Pracowni Rysunku prof. Zbyluta Grzywacza. Dyplom z wyróżnieniem uzyskał w 1992 roku. Od roku 1995 pracuje na Wydziale Malarstwa jako asystent, obecnie adiunkt w Pracowni prof. St. Rodzińskiego. Prowadzi autorską Pracownię Rysunku dla i roku wieczorowych studiów licencjackich. W roku 1996 był stypendystą Prezydenta Miasta Krakowa.

Wiatach 1991 — 2005 zorganizował dziesięć wystaw indywidualnych. Brał udział w kilkunastu wystawach zbiorowych w kraju i za granicą (Niemcy, Dania, Francja, Holandia, Norwegia). Jest autorem i współautorem projektów i realizacji w malarstwie ściennym.

Urodzony w Krakowie w 1957 roku. Artysta malarz, teoretyk, profesor Uniwersytetu Rzeszowskiego. Studiował malarstwo na krakowskiej ASP w pracowni prof. St. Rodzińskiego (dyplom z wyróżnieniem w 1983 r.) i filozofię na Papieskiej Akademii Teologicznej.

W latach osiemdziesiątych organizator wystaw Ruchu Kultury Niezależnej. W latach 1990 — 92 członek Rady Plastyki przy Ministrze Kultury i Sztuki. Prezentował swoje obrazy na 49 wystawach indywidualnych i ponad 150 zbiorowych, w galeriach takich jak: Martin-Gropius-Bau w Berlinie (1996), Schirt Kunsthalle we Frankfurcie (2000), Muzeum Narodowym we Wrocławiu (2005/6), Muzeum Narodowym w Warszawie (1991, 1994, 1999), w Warszawskiej Zachęcie (1990,1993, 2000), Muzeum Narodowym w Gdańsku (1991, 1994, 2005).

Posiada obrazy w kolekcjach publicznych w kraju i za granicą, m.in. w Muzeach Narodowych Krakowa, Gdańska i Wrocławia, w Muzeach Okręgowych i Miejskich Katowic i Radomia, Muzeach Archidiecezjalnych w: Krakowie, Warszawie, Katowicach i Opolu, Bibliotece Narodowej w Warszawie, w Galerii Współczesnej Sztuki Sakralnej w Kielcach, Complesso Monastico Benedettino w Monte San Saviano (Włochy), Facolta di Teologia w Lugano (Szwajcaria).

Laureat wielu nagród. Przebywał na stypendiach w Rzymie w roku 1986 i w Lugano w roku 1995. W latach 1992-93 maluje wspólnie z Aldoną Mickiewicz obrazy ołtarzowe w byłym klasztorze sióstr benedyktynek w Monte San Saviano we Włoszech.

Autor książki „Szkoła Patrzenia” wydanej przez kieleckie Wyd. Jedność w 2003 roku. Opublikował ponad 100 tekstów o sztuce, m.in. w „Tygodniku Powszechnym”, „Znaku”, „Res Publice Nowej”, „Art & Business”, „Życiu Duchowym”.

Urodzony w Krakowie w roku 1940. Studia na Wydziale Malarstwa krakowskiej ASP. Dyplom w pracowni prof. Emila Krchy w roku 1963. Od roku 1963 samodzielna praca artystyczna i nauczycielska — praca w Domu Dziecka, szkole podstawowej, liceum ogólnokształcącym, Liceum Plastycznym w Krakowie. W latach 1972 — 1980 docent PWSSP we Wrocławiu, od roku 1981 w krakowskiej ASP. W roku 1989 uzyskuje tytuł profesora, w 1992 — profesora zwyczajnego. W latach 1993 — 1996 dziekan Wydziału Malarstwa, 1996 — 2002 rektor krakowskiej ASP, 1999 — 2000 przewodniczący Konferencji Rektorów Szkół Artystycznych. W latach osiemdziesiątych wykładowca w Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie, od roku 1985 współpraca z Instytutem Pedagogiki Uniwersytetu Jagiellońskiego. Członek rzeczywisty Polskiej Akademii Umiejętności i Towarzystwa Naukowego Sandomierskiego. W latach 1991 — 1992 członek Rady Kultury przy premierze RP. Doktor Honoris Causa wrocławskiej Akademii Sztuk Pięknych.

W roku 1977 sygnatariusz deklaracji Towarzystwa Kursów Naukowych (tzw. latający uniwersytet), w latach 1981 — 1989 uczestnik Ruchu Kultury Niezależnej (prace organizacyjne, publikacje w prasie podziemnej). Od lat siedemdziesiątych do 1983 r. (tj. do likwidacji ZPAP przez władze stanu wojennego) praca społeczna w Związku Polskich Artystów Plastyków. Przewodniczący Sekcji Malarstwa, wiceprezes Zarządu Okręgu Krakowskiego ZPAP, członek Zarządu Głównego Sekcji Malarstwa, w latach 1973 — 1983 naczelny redaktor Biuletynu Rady Artystycznej ZPAP.

Od roku 1968 uprawia publicystykę i eseistykę w zakresie sztuki. Współpracownik „Tygodnika Powszechnego”, „Znaku”, „Więzi”, „Gościa Niedzielnego”, „Dekady Literackiej”, publikacje m.in. w „Dzienniku Polskim”, „Odrze”, „Kulturze Paryskiej”, „Ethosie” (KUL), „Życiu”, „Rzeczpospolitej”, „Sztuce Sakralnej”, „Projekcie”, „Życiu Duchowym”, „Horyzontach Wychowania”. Autor książek zawierających teksty o sztuce: 1999 — Wyd. Biblos — ”Sztuka na co dzień i od święta”, 2001 — Wyd. Gaudium (Lublin) — ”Obrazy czasu” — książka wyróżniona w roku 2002 jako krakowska książka miesiąca (luty), 2005 — Wyd. Gaudium — ”Mój szkicownik”.

Urodzony w 1939 r. w Końskich. Studiował w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie na Wydziale Malarstwa i Grafiki w latach 1960 — 1966. Dyplom z wyróżnieniem w pracowni malarstwa prof. Michała Byliny. Specjalizacje: grafika warsztatowa (prof. J. Pakulski i prof. A. Rudziński) oraz techniki i problemy malarstwa w architekturze (prof. W Miller). W pierwszych latach po studiach wystawiał wspólnie z Wiesławem Szamborskim (do 1974 roku).

Jeden z przedstawicieli nurtu neofiguratywnego we współczesnym malarstwie polskim. Od roku 1966 członek Związku Polskich Artystów i Plastyków, w latach 1972 — 1974 wiceprezes sekcji malarstwa okręgu warszawskiego.

W październiku 1971 roku rozpoczął pracę w ASP jako asystent na Wydziale Malarstwa w Pracowni Malarstwa i Rysunku dla I roku (prowadzonej przez prof. L. Maciąga).

W latach 1972 — 1975 starszy asystent, 1976 — 1984 adiunkt, następnie starszy wykładowca 1984 — 1987 i docent 1988 — 1990. W listopadzie 1990 roku mianowany na stanowisko profesora nadzwyczajnego. Od lutego 1999 roku profesor zwyczajny. Kierownik Katedry Rysunku w latach 1985 — 1987 i 1987 — 1990. W latach osiemdziesiątych aktywny członek Ruchu Kultury Niezależnej. Jeden z inicjatorów i organizator „wystaw w walizce”, pokazów w pracowniach artystów poza oficjalnym obiegiem. Laureat (w roku 1983) nagrody Komitetu Kultury Niezależnej za twórczość malarską. Laureat nagród i wyróżnień na wystawach i w konkursach ogólnopolskich. Złota Odznaka ZPAP.

Jego prace znajdują się w zbiorach muzeów narodowych w Warszawie, Poznaniu, Szczecinie, Gdańsku, Wrocławiu, Krakowie, Kielcach, w Muzeum Wojska Polskiego w Warszawie; w muzeach sztuki, literatury, w muzeach okręgowych i regionalnych wielu miast polskich. Ponadto jego prace są obecne w kolekcjach prywatnych w kraju i za granicą.

Urodzony w 1953 roku we wsi Dołhobrody nad Bugiem.

W latach 1972 — 1978 studiował w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, uzyskując dyplom z wyróżnieniem w pracowni profesora Ludwika Maciąga.

Prowadzi Pracownię Rysunku na Wydziale Malarstwa ASP oraz seminaria z rysunku i malarstwa w Europejskiej Akademii Sztuk w Warszawie.

Tytuł profesora otrzymał w roku 1992. Od roku 2005 — prorektor warszawskiej ASP.

Jest autorem ponad 50 wystaw indywidualnych w kraju i za granicą, m.in. w Niemczech, Grecji, Rosji, Kanadzie, uczestniczył również w ponad 100 wystawach zbiorowych. Maluje pejzaże, portrety, jest autorem znaczących malarskich realizacji sakralnych.Tworzy galerię portretów wybitnych luminarzy polskiej kultury. Jego obrazy znajdują się w kolekcjach prywatnych i muzealnych w kraju i za granicą.

Uhonorowany został medalem „Bene Merenti”.

Malarz, rysownik, absolwent krakowskiej ASP.

Urodzony w 1974 roku we Frysztaku.

W latach 1994 — 1999 studiował na Wydziale Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, uzyskując dyplom z wyróżnieniem w pracowni prof. St. Rodzińskiego.

W 2004 roku obronił pracę doktorską z zakresu malarstwa na krakowskiej ASP, gdzie pracuje na Wydziale Malarstwa jako asystent.

Współtworzy Stowarzyszenie Młodych Artystów „Kontrapost”.

Otrzymał Grand Prix 36 Ogólnopolskiego Konkursu Malarstwa Współczesnego Bielska Jesień 2003 — Nagroda Ministra Kultury.

Miał kilkanaście indywidualnych wystaw malarstwa na terenie Polski oraz uczestniczył w wielu wystawach zbiorowych w kraju i za granicą.

Absolwentka Państwowego Liceum Sztuk Plastycznych w Rzeszowie.

Studia w Instytucie Wychowania Artystycznego Uniwersytetu Marii Curie Skłodowskiej w Lublinie — dyplom w 1995 r.

W 2005 roku uzyskała tytuł doktora na wydziale Malarstwa i Rzeźby ASP we Wrocławiu. Pracuje jako adiunkt w Zakładzie Malarstwa w Instytucie Sztuk Pięknych Uniwersytetu Rzeszowskiego. Jest członkiem Związku Polskich Artystów i Plastyków.

Twórczość artystyczna w dziedzinie malarstwa i rysunku. W dorobku artystycznym 16 wystaw indywidualnych, m.in. w Rzeszowie, Lublinie, Krośnie, Jarosławiu, Dukli, Krakowie, Miechowie, Olkuszu. Brała udział w kilkudziesięciu wystawach zbiorowych ogólnopolskich i międzynarodowych, m.in. 1994 — „Natura”, Galeria Biała, Lublin; 1997 — III Triennale Plastyki „Sacrum”, Miejska Galeria Sztuki, Częstochowa; 1998 — „Sacrum”, BWA Wałbrzych; 2000 — I Międzynarodowa Wystawa Miniatury, Częstochowa; 2004 — „My i oni. Sztuka ponad granicami”, Pałac Sztuki TPSP, Kraków; 2004 — XI Biennale Sztuki Sakralnej „Sacrum 2004”, BWA Gorzów Wikp.; WSD w Paradyżu.

W 1996 r. wyróżnienie w Konkursie „Obraz, Grafika, Rysunek, Rzeźba Roku”, BWA Rzeszów.

Malarz, rysownik, grafik. Urodzony w 1948 roku w Kotlicach koło Zamościa. Absolwent ASP w Warszawie, dyplom otrzymał w 1974 roku.

Od roku 1975 wystawia obrazy i rysunki na wystawach indywidualnych i zbiorowych w kraju i za granicą. Prace artysty znajdują się w licznych zbiorach muzealnych, m.in. Muzeum Narodowego w Krakowie i w Szczecinie, Muzeum Pokoju w Tokio, Muzeum Miejskiego w Gandawie i w Helsinkach, Domu Kultury w Witebsku na Białorusi i kolekcjach prywatnych.

Jest autorem Drogi Krzyżowej w Kościele p.w. Wniebowstąpienia Pańskiego na Ursynowie w Warszawie, zamówionej przez ks. prałata T. Wojdata, poświęconej w marcu 2006 roku przez ks. biskupa P. Jareckiego. Od wielu lat artysta wspiera swoimi dziełami aukcje charytatywne w kraju i za granicą. Uhonorowany został nagrodami im. Św. Brata Alberta i Aukcji Wielkiego Serca. Jest honorowym obywatelem miasta Mikołów na Śląsku i laureatem nagrody tygodnika Południe w dziedzinie „Wartości”. Artysta współpracuje z wydawnictwami i pismami społeczno-kulturalnymi, m.in. z „Literaturą”, „Polityką”, „Rzeczpospolitą”...

Od 1974 r. należy do ZPAP, pełnił funkcję członka Rady Artystycznej, przewodniczy i bierze udział w obradach jury wielu wystaw i festiwali artystycznych.

Urodzona w Krakowie w 1954 roku. Studiowała na Wydziale Grafiki krakowskiej ASP. Dyplom w 1980 roku w Pracowni Wklęsłodruku prof. Andrzeja Pietscha i w Pracowni Rysunku prof. Adama Hoffmanna. Uprawia grafikę warsztatową, rysunek i malarstwo.

Zrealizowała ponad 20 wystaw indywidualnych w kraju i za granicą, brała także udział w wielu wystawach zbiorowych. Prace graficzne i rysunkowe znajdują się w zbiorach muzealnych.

Osiągnięcia artystyczne ostatnich 10 lat:
1996
— XVI Międzynarodowe Biennale Exlibrisu Współczesnego, Malbork, medal,
— nagroda Dyrektora Muzeum Zamkowego za najlepszy exlibris dedykowany Muzeum Malborskiemu
— III Międzynarodowe Biennale Exlibrisu, Warszawa „Varsaviane w Exlibrisie”, medal
1997 — II Międzynarodowy Konkurs Graficzny na Exlibris, Gliwice, wyróżnienie
2000 — III Triennale Autoportretu im. Jacka Malczewskiego, Radom, nagroda
2002 — XV Międzynarodowe Triennale Małej Formy Graficznej, Łódź, medal

Pracuje jako nauczyciel i dyrektor w Zespole Państwowych Szkół Plastycznych w Krakowie.