Morphing Chamber Orchestra (Vienna, Austria)

Koncert

15. 11. 2011 r. – wtorek
godz. 20.00
Kościół MB Zwycięskiej, ul. Łąkowa 40

Archiwum Festiwalu

O festiwalu

Pobierz

Cookies

Morphing Chamber Orchestra — program koncertu

Tomasz Wabnic — altówka

Krzesimir Dębski

Janusz Bielecki

Jolanta Kowalska — sopran

Sándor Jávorkai — skrzypce

Ádám Jávorkai — wiolonczela

Sebastian Aleksandrowicz — obój

Jan Krzeszowiec — flet

Jarosław Podsiadlik — klarnet, klarnet basowy

Joanna Liberadzka — harfa

Ireneusz Boczek — fortepian

Anna Wiktoria Swoboda — teorba

dyrektor artystyczny — Tomasz Wabnic

Perfekcyjne podejście do wykonywania muzyki połączone z elastycznością oraz kreatywność interpretacji i repertuaru to główne aspiracje Morphing Vienna Chamber Orchestra. Wybitni, młodzi muzycy, laureaci licznych międzynarodowych konkursów, pod kierownictwem Tomasza Wabnica stworzyli nową jakość w muzyce kameralnej. Ich życiowe drogi skrzyżowały się w muzycznym świecie Wiednia, gdzie rozwijali swoje umiejętności. Szeroka rozpiętość repertuaru — od klasyki po muzykę rozrywkową, elastyczne składy — od duetów po składy kameralne — to cechy, które czynią Morphing Vienna Chamber Orchestra formacją w stanie ciągłego ewolucji i rozwoju. Każde wykonanie Morphing przesycone jest radością tworzenia muzyki, wykonywanie jej na najwyższym, światowym poziomie.

Dynamika twórcza oraz otwartość na nowe interpretacje muzyczne jest wpisana w charakter zespołu. Morphing, od 2006 roku, w składach złożonych z artystów pochodzących z 15 krajów świata, tworzy różnorodne projekty, angażując do współpracy najwybitniejszych przedstawicieli sceny jazzowej i rozrywkowej, takich jak Bobby McFerrin czy Andreas Scholl, kompozytorów (na przykład Krzesimira Dębskiego i Marcina Łukaszewskiego), a także znanych dyrygentów, jak Niels Muus czy Michał Dworzyński.

Morphing Vienna Chamber Orchestra posiada prawa do prawykonań utworów ze zbiorów zgromadzonych w archiwach klasztoru Jasnogórskiego. Archiwa te zawierają około 3000 zapisów ponad 400 polskich i zagranicznych kompozytorów, między innymi partytury sygnowane podpisami Wolfganga Amadeusza Mozarta, Carla Dittera von Dittersdorf i Józefa Haydna.

PROGRAM KONCERTU

Premiery koncertu:
Krzesimir Dębski — Morphing Suite nr 1 (2011)
Janusz Bielecki — „Sen” (2011)

Soliści koncertu:

Jolanta Kowalska — sopran
Sándor Jávorkai — skrzypce
Ádám Jávorkai — wiolonczela
Sebastian Aleksandrowicz — obój, rożek angielski
Jan Krzeszowiec — flet
Jaroslaw Podsiadlik — klarnet, klarnet basowy
Joanna Liberadzka — harfa
Ireneusz Boczek — fortepian
Anna Wiktoria Swoboda — teorba

1. Arcangelo Corelli
Concerto grosso in D op. 6 nr 4
— Adagio
— Allegro
— Adagio
— Vivace
— Allegro

2. Marcin Józef Żebrowski
„Suscepit Israel” — aria na sopran z „Magnificat”

3. Janusz Bielecki:
„Sen” (2011)

4. G.F. Händel
Oboe Concerto No.3 in G, HWV287
— Grave
— Allegro
— Sarabande: Largo
— Allegro

5. M. Ravel
Introduction Allegro

6. W. A. Mozart
Laudate Dominum —  aria z „Vesperae solenne de confessore” KV 339

7. Krzesimir Dębski
Morphing Suite nr 1 — „Ciaccona per Morphing” (2011) prawykonanie

8. Antonio Vivaldi
Concerto for Violin and Cello in B, RV547
— Allegro
— Andante
— Allegro molto

Dyrektor Artystyczny
Morphing Chamber Orchestra (Vienna)
Capella Czestochoviensis

Pomysłodawca, założyciel i manager Morphing Chamber Orchestra (Vienna). Absolwent Zespołu Szkół Muzycznych w Częstochowie, Akademii Muzycznej w Bydgoszczy i Poznaniu oraz Konserwatorium Wiedeńskiego w klasie altówki prof. Herwiga Zelle, które ukończył otrzymując dyplom z jednogłośnym wyróżnieniem. Był stypendystą Fundacji Tsuzuki oraz Fundacji Ziehrer. Jest również absolwentem Prywatnego Uniwersytetu Wiedeńskiego w mistrzowskiej klasie kameralistyki Altenberg Trio. Pracował pod kierunkiem wielu wybitnych muzyków, takich jak: Alexander Arenkow — Glinka Quartett, Norbert Brainin — Amadeus Quartett, Altenberg Trio, Daniel Barenboim, Yakov Kreizberg, Ennio Morricone, Bobby McFerrin.

„Kwartet Fidelio” którego jest współzałożycielem, zakwalifikował się jako jeden z dziesięciu kwartetów (spośród przeszło 600 z całego świata) do finału konkursu International Chamber Music Competition w Melbourne (Australia, 2003). Podczas trwania roku Mozartowskiego grał dwukrotnie jako solista w Złotej Sali Musikverein w Wiedniu. Występował w wielu krajach europejskich oraz w Japonii, Australii i Ameryce Południowej. Dokonał wielu nagrań jako solista i kameralista. Tomasz Wabnic jest także prezesem fundacji Morphing Chamber Orchestra.

Kompozytor, skrzypek jazzowy, dyrygent.

Studiował kompozycję i dyrygenturę w PWSM w Poznaniu. W latach 80 XX wieku zajmował się jazzem - wraz z zespołem String Connection zagrał ponad 1000 koncertów w 25 krajach, tym koncerty na najważniejszych festiwalach jak w Montrealu, Paryżu, Berlinie, Hadze, Helsinkach i Reno (USA).

Jego partnerami byli Charlie Mariano, Wolfgang Dauner, Didier Lockwood, Jean-Luc Ponty, Mark O'Connor, Regina Carter. W ankietach pism „Jazz Forum” i „Down Beat” uznany został za czołowego jazzowego muzyka europejskiego.

W latach 90. ograniczył działalność koncertową, poświęcając się poważnej twórczości kompozytorskiej (skomponował ponad 60 utworów symfonicznych, w tym 2 symfonie, 4 oratoria, operę, kilkanaście koncertów instrumentalnych i duże formy wokalno-instrumentalne), ale najbardziej znany jest z muzyki filmowej (ponad 100 filmów) i muzyki teatralnej. Jako dyrygent współpracował gościnne z niemal wszystkimi polskimi orkiestrami, a także Moscow Symphony, Irish BBC Orchestra, Sud-West Orchester Baden-Baden a ostatnio orkiestrami: Teatro Municipal Rio de Janeiro i Oquesta Nacional de Chile. Jego utwory wykonywali Vadim Riepin, Jose Cura, Canadian Brass, 12 Cellisten Berliner Filharmoniker, Jose Carreras, Nigel Kennedy. Jego koncerty skrzypcowe prawykonywali Daniel Stabrawa i Konstanty Andrzej Kulka. Wielokrotnie nagradzany za działalność w każdej dziedzinie, którą uprawia.

kompozytor, mecenas kultury i sztuki, doskonale łączący pasje muzyczne z rolą przedsiębiorcy

Jego debiutem fonograficznym był wydany w 2007 roku album ze zbiorem utworów na fortepian pt.: „Rozterka”, gdzie wystąpił w roli autora kompozycji, aranżera oraz wykonawcy.

W maju 2008 roku podjął współpracę z pianistą Ireneuszem Boczkiem. Jej efektem były wydane jeszcze w tym samym roku dwie płyty zawierające interpretację utworu „Żądze”. Na pierwszej z nich – „Żądze Kameralne” – znalazło się 10 kompozycji Janusza Bieleckiego w aranżacji Ireneusza Boczka na fortepian i kwintet smyczkowy. Kolejny album – „Żądze Symfoniczne” – rozpoczął trwającą do dziś współpracę z Orkiestrą Akademii Beethovenowskiej oraz Michałem Nesterowiczem – dyrektorem artystycznym Orquesta Sinfonica de Chile.

Jesienią 2009 roku odbyła się kolejna wspólna trasa koncertowa pod nazwą „Lustra”. Był to zrealizowany z wielkim rozmachem projekt, w którym przestrzeń muzyki klasycznej i jazzowej zostały połączone w aranżacjach Andrzeja Jagodzińskiego przy odważnej oprawie scenicznej. W projekcie gościnnie wystąpili najwięksi artyści polskiej sceny jazzowej: Andrzej Jagodziński, Henryk Miśkiewicz, Robert Majewski, Czesław Bartkowski oraz Adam Cegielski.

W czerwcu 2010 roku na scenie Filharmonii im. Karola Szymanowskiego w Krakowie odbył się premierowy koncert utworu Janusza Bieleckiego „Zegary”, stanowiący muzyczną metaforę refleksji nad upływającym czasem, w wykonaniu Orkiestry Akademii Beethovenowskiej pod dyrekcją Michała Nesterowicza oraz solistów – Ireneusza Boczka na fortepianie, Roberta Kwiatkowskiego grającego partię skrzypiec.

Kolejnym utworem Janusza Bieleckiego są „Sekrety” nawiązujące do kluczowych etapów i punktów zwrotnych życia i rozwoju człowieka, jego prawykonanie miało miejsce w lutym 2011 roku w Filharmonii Krakowskiej.

W 2009 roku Janusz Bielecki powołał do życia Fundację Bielecki Art, której celem jest promocja kultury i sztuki oraz wspieranie rozwoju młodych i utalentowanych artystów.

Trzykrotna Stypendystka Ministra Kultury (2004/05, 2005/06, 2006/07), Miasta Krakowa (Stypendium „Twórcze”, 2009) oraz programu „Młoda Polska” (2009). Ukończyła z wyróżnieniem zarówno Akademię Muzyczną w Krakowie (klasa śpiewu ad. II st. Agnieszki Monasterskiej) jak też studia podyplomowe w Guildhall School of Music&Drama w Londynie. Uczestniczka kursów mistrzowskich m.in.: Heleny Łazarskiej, Teresy Żylis-Gara, Paula Esswooda, Barbary Schlick. Jest laureatką pierwszej nagrody Międzynarodowych Konkursów: Bach Singer’s Prize w Londynie (2008) oraz The Thelma King (2009). Laureatka III Nagrody na Międzynarodowym Konkursie im. Ady Sari w Nowym Sączu (2011). Otrzymała Nagrodę Fundacji Bach-Marschall na Międzynarodowym Konkursie im. J. S. Bacha w Lipsku (2008), Nagrodę „Jurica Murai Prize” za najlepszą interpretację na 39th Festiwalu „Varaždin Baroque Evenings” (Chorwacja, 2009), a także wyróżnienia m.in. na Mozartowskim Konkursie Wokalnym w Londynie (2008). Współpracowała z Krakowską Operą Kameralną, a od 2003 r. jest członkiem Zespołu Capella Cracoviensis. Występowała z dyrygentami t.j.: Andrew Parrott, Ralf Sochaczevsky, Anthony Ford, Paul Esswood, Andreas Spering, David Shemer. W październiku 2011 wystąpiła na festiwalu Opera Rara w „Alcinie” G.F.Haendla, który poprowadził Marc Minkowski z towarzyszeniem orkiestry Les Musiciens du Louvre-Grenoble.

Urodzony w Györ, na Węgrzech, w 1976 roku, skrzypek Sándor Jávorkai pierwsze skrzypce otrzymał w wieku 3 lat, od swojego ojca, a mając 5 lat już występował publicznie. Początkowo uczył się w Akademii budapesztańskiej im. F. Liszta, pod okiem prof. Ferenca Halasza, a następnie przeniósł sie do klasy prof. Michaela Frischenschlagera na Uniwersytecie Muzycznym w Wiedniu, który ukończył z wyróżnieniem w 2004 r. Obecnie kończy w Wiedniu doktorat.

Sándor Jávorkai grał pod batutą Marissa Jansonsa i Marcello Viotti, a także, w 2008, wystąpił jako koncertmistrz i solista z Filharmonikami Europejskimi.

Jako solista, występowal z tak znanymi orkiestrami, jak Berlińska Orkiestra Symfoniczna, Filharmonicy Drezdeńscy, Sinfonietta Baden, Tonkünstler Orchestra, Orkiestra Symfoniczna Savaria, Filharmonicy Budapesztańscy, Győr Philharmonic, Północno-Węgierska Orkiestra Symfoniczna, Orkiestra Symfoniczna Szeged, czy Orkiestra Symfoniczna Debrecen.

Jávorkai koncertowal w całych Węgrzech, we Włoszech, Hiszpanii, Niemczech, Holandii, Austrii, Grecji, Turcji, Anglii, Japonii, Norwegii, Egipcie, Rosji, Rumunii i Izraelu. Regularnie nagrywa dla radia węgierskiego, stacja Radio Bartok, dla austriackiego Radia Ö1, czy radia polskiego. Występował na festiwalu muzycznym Schleswig-Holstein, na Budapesztańskiej Wiośnie i Rosyjskiej Wiośnie w Moskwie. Sándor Jávorkai występował także z takimi sławami, jak Roby Lakatos, Rolando Villazón, Julius Drake, Michel Camilo i inni

Wraz z bratem, wiolonczelistą, Adamem Jávorkai, nagrał koncert Brahmsa, a z Camille Saint-Saens’ Rondo capriccioso razem z Győr Philharmonic Orchestra, pod batutą Adama Medveczky. Wraz z Katalin Falvai i bratem tworzą trio fortepianowe, z którym dają koncerty w całej Europie.

Sándor Jávorkai otrzymał stypendium Centrum Herberta von Karajana Center w Wiedniu. Ma wyjątkowy talent muzyczny i jest niezwykłym skrzypkiem, który był wielokrotnie nagradzany na konkursach: 1990-1994 został nagrodzony na węgierskim konkursie Emila Vajdy na instrument strunowe; w 1992 pierwsza nagroda w konkursie skrzypcowym Jánosa Koncza na Węgrzech; 1993 pierwsza nagroda i nagroda specjalna w międzynarodowym konkursie skrzypcowym im. Carla Flescha; 1999 nagroda specjalna na międzynarodowym konkursie skrzypcowym im. Pablo de Sarasate w Pampelunie, Hiszpania; 2000 pierwsza nagroda i nagroda specjalna na międzynarodowym konkursie muzyki kameralnej w Salonikach, Grecja, 2003 razem z bratem, pierwsza nagroda w konkursie Kodály w Semmering, Austria; 2009 razem z Ádámem Jávorkai, uznani za artystów roku przez Jeunesse i Bank Austria.

Urodził sił w Györ na Węgrzech, w rodzinie muzykującej. Uczęszczał do konserwatorium Béli Bartóka w Budapeszcie, które ukończył z wyróżnieniem. Kontynuował studia na Uniwersytecie Muzyki i Sztuki w Wiedniu w klasie Prof. Angeliki May i Prof. Reinharda Latzko. w 2004 r. otrzymał tytuł magistra z wyróżnieniem. Obecnie kończy doktorat na wydziale muzykologii w Wiedniu.

Adam wygrał wiele konkursów. w młodości wygrał konkurs Emila Vajdy — na instrumenty strunowe — trzy razy z rzędu, począwszy od roku 1991. Otrzymał też 1. nagrodę w Krajowym Węgierskim Konkursie Violonczelistów w latach 1990, 1993 i 1996. W 1998 otrzymał nagrodę Bohuslava Martinu. w 2000 nagrodzono go jako wiolonczelistę roku i najlepszego interpretatora muzyki słoweńskiej. W 2002 otrzymał nagrodę Bartoka w Austrii. W 2003 otrzymał nagrodę Kodaly (w duecie z Sándorem Jávorkai, skrzypce), również w Austrii. W 2001, 2002 i 2003 Jávorkai otrzymał stipendium Fundacji Annie-Fischer w Budapeszcie. W 2002 otrzymał stypendium Centrum Herberta von Karajana w Wiedniu.

W 2008 roku, w duecie z Clarą Biermasz, wygrał pierwszą nagrodę w kategorii muzyki kameralnej na Międzynarodowym Konkursie Premio Citta di Padova we Włoszech, a także Premio Assoluto we wszystkich kategoriach, również z pianistką, Clarą Biermasz.

W 2008 zdobył I nagrodę w Międzynarodowym Konkursie na solistę z orkiestrą we Włoszech.
W 2008 Adam był nauczycielem w Orpheus Academy w Plovdiv, Bułgaria.
W 2009 został uznany artystą roku wraz z Sándorem Jávorkai przez Jeunesse i Bank Austria.
W maju 2010 Adam został zaproszony na wykłady na Festiwal Wiolonczelistów w Dordrecht, Niderlandy.

Jávorkai, wraz z Miklósem Perényi, Ina-Esther Joost, Ferenc Rados, Tobias Kühne i Anner Bijlsma wykładał na różnych uczelniach. Jako solista, Adam grał z Budapest Philharmonic, Györ Philharmonic, North Hungarian Philharmonic Orchestra, Genua Youth Symphony Orchestra, Sinfonietta Baden, Savaria Symphony Orchestra, Szeged Symphony Orchestra, Sofia Soloists, Philharmonic Orchestra z Werony i innymi orkiestrami.

Jávorkai wielokrotnie nagrywał dla węgierskich, polskich, fińskich, japońskich, chińskich i austriackich rozgłośni radiowych i telewizyjnych, a także brał udział w produkcjach telewizyjnych dla ORF w Austrii. Ostatnio nagrał koncert na wiolonczelę Dvoraka dla Austrian Label Gramola.

W 2003, Ádám Jávorkai, na zaproszenie Tokyo Foundation i jako reprezentant Vienna University of Music, brał udział w Asia/Pacific Sylff Regional Forum w Kairze. Jako reprezentant austriacki, występował w 2005 r. na Międzynarodowym Festiwalu Młodych w Brukseli, a także na EU Music Festival w Warszawie. Pojawia się także, jako solista i muzyk kameralny. Ostatnio występował w Vienna Konzerthaus na koncercie galowym z Roby Lakatosem, Juliusem Drake, Rolando Villazón, Michelem Camilo i innymi znanymi muzykami.

Często występuje z bratem, skrzypkiem, Sándorem Jávorkai. W 2002 duet pojawił się na Jeunesse Festival w Wiedniu i został określony „najbardziej znakomitym duetem, jaki znam” przez Matthiasa Naske.

Od 2005 tworzy także duet z pianistka holenderską, Clarą Biermasz. Ostatnio występowali w Teatro Olimpico, Frits Philips-Hall w Niderlandach, w Muzeum Sztuk Pięknych w Budapeszcie, etc.

W kilku produkcjach, Ádám wystąpił jako pierwszy skrzypek np. w 2002 roku w International Orchestral Institute Attergau (Salzburg) pod patronatem Vienna Philharmonic Orchestra: w tym czasie współpracował też z takimi dyrygentami, jak Mariss Jansons i Marcello Viotti. Grał także w Unici-Ensemble, orkiestrze kameralnej założonej w 2004 r. i w Wien-Turin Virtuosi. Od 2008 Ádám jest solistą Europa Philharmonie w Niemczech. W 2009 kilkakrotnie współpracował także z Filharmonią Narodową, pod przewodnictwem Justusa Frantza. Koncertował na Węgrzech, w Austrii, Wielkiej Brytanii, Belgii, Polsce, Turcji, Japonii, Norwegii, Egipcie, Niemczech, Hiszpanii, we Włoszech, Izraelu, Rosji, na Syberii, w Chinach, Finlandii, Luksemburgu, Grecji i Niderlandach.
Ádám gra na stradivariusie z 1701 roku.

Edukacja

1983- 1995 Państwowa Szkoła Muzyczna im. F Chopina w Bytomiu.
1995-2003 Akademia Muzyczna im F. Chopina w Warszawie w klasie oboju prof. Stanisława Malikowskiego i Tytusa Wojnowicza. Kursy muzyczne w Dusznikach Zdrój, Aberdeen, Erl, Ingolstadt, Dartington u oboistów tej miary co Liviu Varcol, Joseph Sanders, czy Adam Halicki.

Doświadczenia orkiestrowe

Od 1996 roku solista orkiestry Teatru Wielkiego – Opery Narodowej w Warszawie.
W latach 2001 – 2003 pierwszy oboista Polskiej Orkiestry Radiowej w Warszawie.
Od 2002 roku stała współpraca z orkiestrą Sinfonietta Cracovia.
W latach 2005 – 2007 pierwszy oboista Filharmonii Narodowej w Warszawie.
Od 1998 roku stała współpraca z orkiestrą Sinfonia Varsovia.
Od roku 1997 współpraca z orkiestrą Leopoldinum, Wrocław jako solista i kameralista.
W latach 1999 – 2002 współpraca z Polską Filharmonią Kameralną Sopot.
Od 1999 roku współpraca jako solista i kameralista z Warszawskimi Solistami Concerto Avenna.
W latach 2006 – 2007 pierwszy oboista Philharmonie der Nationen Hamburg, Niemcy.
Od roku 2007 pierwszy oboista Filharmonii Wrocławskiej.

Muzyka kameralna i solo

Koncerty jako solista i kameralista w ramach festiwalu Warszawskie Spotkania Muzyczne, Zamojskie Dni Muzyki z Concerto Avenna , Festiwal Muzyczny w Łańcucie , Festiwal Murten Classic w Szwajcarii, Zelt Music Festiwal we Freiburgu. Jako solista koncerty z orkiestrą Sinfonia Varsovia w Polsce i Japonii - Kyoto, Tokyo. Koncerty solowe z orkiestrami: Concerto Avenna, Leopoldinum, Orkiestrą Filharmonii Wrocławskiej, Orkiestrą Leopoldinum.
W 2003 roku współpraca z Arvo Partem i zespołem Hilliard Ensemble. Od 2004 roku członek zespołu Ensemble de Narol specjalizującym się w wykonawstwie muzyki baroku, którego liderzy - Tytus Wojnowicz i Władysław Kłosiewicz zaprosili do współpracy najwybitniejszych polskich muzyków. Stała współpraca z Royal String Quartet, Lutosławski Quartet, oraz Morphing Chamber Orchestra. Członek zespołu New Art Ensamble.

Jan Krzeszowiec ukończył z wyróżnieniem studia w Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu, w klasie Prof. Jerzego Mrozika. Za wyjątkowe osiągnięcia w trakcie studiów, Kapituła Rektorów wrocławskiej Akademii Muzycznej odznaczyła go honorowym tytułem Primus Inter Pares.

Jest laureatem wielu krajowych jak i międzynarodowych konkursów fletowych, m.in. w Warszawie, Krakowie, Bukareszcie, Citta di Aversa. Był stypendystą Ministra Kultury i Sztuki oraz Marszałka Województwa Śląskiego. Uczestniczył w licznych kursach mistrzowskich, gdzie doskonalił swą grę u wybitnych pedagogów takich jak: Patrick Gallois, Andreas Adorjan, Jeanne Baxtresser, Julius Baker, Janos Balint, Miriam Nastasi, Peter-Lukas Graf.

Prowadzi aktywną działalność artystyczną. Jako solista i kameralista brał udział w wielu festiwalach m.in. Warszawska Jesień, Musica Polonica Nova, Musica Electronica Nova, Festiwal Pawła Szymańskiego, Kwartet Śląski i jego goście, Muzyka na Szczytach, Młodzi Artyści w Krakowie, Lubelskie Forum Sztuki Współczesnej im. Witolda Lutosławskiego, Cantus Organi, Festiwal Gitarowy we Wrocławiu, Eastern Music Festival w Greensboro (USA).

Od 2001 roku pełni funkcję flecisty-solisty w Orkiestrze Filharmonii im. Witolda Lutosławskiego we Wrocławiu. Współpracuje również z wieloma zespołami m.in. Trio Aristos, Kwartet Śląski, Orkiestra Kameralna Leopoldinum, Orkiestra Kameralna Wratislavia, Morphing Chamber Orchestra, Polska Filharmonia Kameralna, Orkiestra Muzyki Nowej. Obecnie jest zatrudniony jako wykładowca w macierzystej uczelni.

Od 2007 roku pełni funkcję wiceprezesa Stowarzyszenia Flecistów Polskich.

klarnecista, kameralista i pedagog

Urodzony w Częstochowie, gdzie zadebiutował jako solista z orkiestrą Filharmonii Częstochowskiej. Ukończył z wyróżnieniem studia w Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu oraz mistrzowskie studia podyplomowe w Konserwatorium Muzycznym w Wiedniu.

Ma na swoim koncie czynny udział w wielu kursach mistrzowskich, gdzie pracował pod kierunkiem m.in. prof.prof. Guy Dangain, Guy Deplus, Stanley Drucker, Yehuda Gillad, James Gillespie, Florent Heau, Sylvie Hue, Sharon Kam, Bela Kovacs, Ludmila Peterkova, Brad Terry, James Thatcher (róg), Alessandro Travallini. W roku 2006 został zatrudniony w charakterze wykładowcy w Akademii Muzycznej we Wrocławiu, gdzie 29 czerwca 2010 obronił tytuł doktora sztuki muzycznej. Prowadził również klasę klarnetu warsztatów muzycznych m.in.: podczas Kursu Interpretacji Muzycznej w Dusznikach Zdroju oraz Letnich Warsztatach Muzycznych w Szczecinku oraz licznych warsztatach klarnetowych.

Jest laureatem wielu konkursów muzycznych, m.in.: Ogólnopolski Konkurs Instrumentów Dętych Drewnianych w Olsztynie (1998), Ogólnopolski Konkurs Klarnetowy we Włoszakowicach (2000, 2003), Festiwal Klarnetowy w Piotrkowie Trybunalskim (2001), Międzynarodowy Konkurs im. Johannesa Brahmsa w Pörtschach, Austria (2002).

Jako solista i kameralista brał udział m.in. w Festiwalu Konserwatoriów Muzycznych w Sankt Petersburgu (2001), Festiwalu Klarnetowym „Clarimania” we Wrocławiu (2002), Świdnickim Festiwalu Gitarowym (2003), Ogólnopolskim Festiwalu „Gwiazdy Promują” w Jeleniej Górze (2003), Idyllwild Arts Festival w Los Angeles, USA (2004), Festiwalu Muzyki Amerykańskiej we Wrocławiu, Festiwalu Smyczkowym im. Tadeusza Wrońskigo w Zielonej Górze (2008), Festiwalu "Gaude Mater" w Czestochowie (2008, 2009, 2010), Festiwalu Muzyki Chorwackiej w Wiedniu (2010).

Współpracował z wieloma orkiestrami (m.in.: Teatru Muzycznego „Capitol” we Wrocławiu, Filharmonii Częstochowskiej, Filharmonii Opolskiej, Polskiej Filharmonii Kameralnej w Sopocie, Filharmonii Kaliskiej, Orkiestrą Kameralną Lepoldinum, Wiener Kammeroper w Wiedniu) występując pod batutą tak znakomitych dyrygentów jak m.in: Daniel Barenoim, Yakov Kreizberg, Larry Livingstone, Jerzy Maksymiuk, Georg Mark, Bobby McFerrin, Kurt Masur, Krzysztof Penderecki, Marek Pijarowski, Wojciech Rajski, Jerzy Salwarowski, Jerzy Satanowski. Jarosław Podsiadlik jest I klarnecistą Orkiestry Filharmonii im. Tadeusza Bairda w Zielonej Górze oraz Morphing Chamber Orchestra w Wiedniu, z którymi koncertował również jako solista m.in. w Austrii, Chorwacji i w Polsce.

Jest również współzałożycielem i członkiem tria stroikowego Reed Connection (www.reedconnection.eu) powstałego z inicjatywy solistów Filharmonii Zielonogórskiej. Dokonał wielu nagrań dla radia i telewizji jak również muzyki do produkcji filmowych i telewizyjnych. Jako solista, wraz z Luisą Albrechtovą (sopran) oraz towarzyszącą Morphing Chamber Orchestra z Wiednia brał udział w światowym prawykonaniu utworów sygnowanych nazwiskiem W.A. Mozarta znalezionych w archiwum na Jasnej Górze w Częstochowie. Koncert odbył się 6 grudnia 2008 roku w Bazylice Jasnogórskiej, a zarejestrowała go TVP S.A.

Jarosław Podsiadlik prowadzi ożywioną działalność koncertową występując jako solista i kameralista w Europie, Japonii i USA, a entuzjazm z jakim podchodzi do muzyki powoduje, że z każdym występem zwiększa się doza pozytywnej energii, która udziela się publiczności jak również samemu wykonawcy

Urodziła się 29. 05. 1987 w Warszawie.

W wieku 9 lat rozpoczęła naukę gry na harfie (1996 r.) u Prof. Urszuli Mazurek w eksperymentalnej klasie harfy. Szkoły muzyczne I i II stopnia ukończyła w 2002 r., robiąc po dwie klasy w ciągu roku szkolnego.

Mając 15 lat rozpoczęła studia na Akademii Muzycznej w Monachium w Niemczech u Prof. Helgi Storck (2002-2007).

Od 2007 r. studentka Uniwersytetu Mozarteum w Salzburgu (Austria) u Prof. Helgi Storck (2009 dyplom z wyróżnieniem). Obrona pracy magisterskiej — czerwiec 2011.

Wrzesień 2009 r.— Luty 2010 — studia w ramach programu Erasmus w Guildhall School of Music and Drama w Londynie w klasie Prof. Imogen Barford.

Laureatka konkursów harfowych:
1999 r. — Międzynarodowy Konkurs Harfowy im. Lily Laskine w Deauville we Francji (nagroda specjalna)
2001 r. — Międzynarodowy Konkurs Harfowy im. Franza Josefa Reinla w Monachium (3. nagroda)
2004 r. — Ogólnoniemiecki Konkurs Harfowy „Jugend Musiziert“ (1. nagroda)
2004 r. — Międzynarodowy Konkurs Muzyczny — Ancona, Włochy (2. nagroda)
2005 r. — I Ogólnopolski Konkurs Duetów z Harfą w Cieszynie (1. nagroda)
2006 r. — Międzynarodowy Konkurs Harfowy w Soka — Japonia (nagroda specjalna)

Została zaproszona do udziału w koncertach Światowych Kongresów Harfy w Genewie, Dublinie i Amsterdamie.

Koncertowała na terenie Polski i za granicą, m.in. w Niemczech, Słowacji, Anglii, Austrii, Francji, Holandii, Szwajcarii, Japonii, Hiszpanii, Rosji i we Włoszech.

Współpracowała z wieloma orkiestrami w Polsce, Niemczech i w Austrii.
2009 i 2011 r. — pierwsza harfistka w Międzynarodowej Orkiestrze Festiwalowej Schleswig-Holstein w Niemczech.
Od kwietnia 2010 współpracuje z Narodową Orkiestrą Symfoniczną Polskiego Radia w Katowicach.
Od września 2011 — Harfistka w orkiestrze teatru „Gärtnerplatztheater” w Monachium.

Nagrania dla radia i telewizji:
2010 wydanie płyty z Kwartetem Śląskim z utworami Tansmana.

Za sukcesy artystyczne została nagrodzona stypendiami: Rotary Club München, Akademii Muzycznej w Monachium, „Live Music Now“, „Villa Musica“, Hübel-Stypendium, Stypendium Ministra Kultury w Warszawie (m.in. 2001 r. — laureatka pierwszej edycji Programu Stypendialnego Ministra Kultury „Młoda Polska“).

Ukończyła wiele kursów mistrzowskich u profesorów: Isabelle Moretti, Isabelle Perin, Bryn Lewis, Marisa Robles, Kumiko Inoue, Gabriella Dall'olio, Letizia Belmondo, Helen Tunstall, Charlotte Sale, Klausa Storck (muzyka kameralna), oraz w zakresie muzyki jazzowej u Parck'a Stickney'a, Jakez'a Francois'a oraz Evelin Huber.

2008 — 2010 r. — nauczycielka klasy harfy w Szkole Muzycznej w Teisendorf w Bawarii.

pianista i aranżer

W czerwcu 2006 roku ukończył z wynikiem celującym Akademię Muzyczną w Krakowie, gdzie studiował pod kierunkiem prof. Stefana Wojtasa. W latach 2008 – 2009 studiował w ramach studiów podyplomowych w klasie fortepianu prof. Katarzyny Popowej-Zydroń w Akademii Muzycznej w Gdańsku.

Jest laureatem krajowych i międzynarodowych konkursów pianistycznych. Był stypendystą Fundacji „Daj Szansę” oraz Lions Club Berlin-Grűnewald. Występował jako solista m.in. w Niemczech, we Włoszech, na Węgrzech, na Ukrainie i w Japonii.

W roku 2008 dokonał aranżacji orkiestrowej oraz partii solowej w Suicie na fortepian i orkiestrę „Żądze” autorstwa Janusza Bieleckiego. W roku 2009 miało miejsce ogólnopolskie tourne promujące nowo wydaną płytę z dziełem krakowskiego kompozytora, podczas którego pianista występował pod batutą Michała Nesterowicza z towarzyszeniem Orkiestry Akademii Beethovenowskiej w ważniejszych ośrodkach muzycznych w kraju. Jest także autorem aranżacji innych dzieł Janusza Bieleckiego, takich jak: „Zegary” (2010), „Sekrety” (2011).

Ireneusz Boczek ponadto był aranżerem w wielkich projektach takich jak m.in. „Michael Jackson symfonicznie” oraz „Grechuta symfonicznie”. Piosenki wybitnych twórców w jego orkiestrowych aranżacjach wykonywały znane gwiazdy polskiej sceny muzycznej, takie jak: Hanna Banaszak, Andrzej Lampert, Dorota Miśkiewicz, Agnieszka Koziarowska, czy Maciej Zakościelny.

W 2010 r. ukończyła z wyróżnieniem Akademię Muzyczną w Krakowie w klasie lutni i dawnych instrumentów szarpanych. Obecnie kontynuuje studia w Hochschule für Musik Trossingen (Niemcy) pod kierunkiem prof. Rolfa Lislevanda. Szczególnym zamiłowaniem darzy muzykę solową XVII i XVIII wieku na lutnię barokową oraz muzykę kameralną z użyciem teorby i gitary barokowej jako instrumentów continuo.

W 2006 r. uzyskała dyplom licencjacki na wydziale Komparatystyki Literackiej w Instytucie Polonistyki Uniwersytetu Jagiellońskiego.

Grę na lutni i teorbie doskonaliła uczestnicząc wielokrotnie w kursach mistrzowskich prowadzonych przez Hopkinsona Smitha, Jakoba Lindberga, Joachima Helda, Evangelinę Mascardi oraz Antona Birulę. Stypendystka programu Socrates-Erasmus, Baden-Württemberg-Stipendium (2008/2009) oraz Vössing-Stiftung (2011). Koncertowała jako solistka i kameralistka w Polsce, Niemczech, Szwajcarii, Belgii i na Ukrainie. Brała udział w nagraniu ścieżki dźwiękowej (nagrodzonej na festiwalu Dwa Teatry w 2009 r.) do sztuki „Szkoła żon” Moliera dla Teatru TVP w reż. Jerzego Stuhra. Realizując basso continuo współpracowała z Polską Orkiestrą XVIII Wieku prowadzoną przez Paula Esswooda, Marka Toporowskiego i Stanisława Krawczyńskiego oraz z teatrami operowymi w Stuttgarcie (Wilhelma Theater, spektakl „Die Nacht der Diktatur”) i Pforzheim („La Calisto” F. Cavallego), a także z Hochschule der Künste Bern i Hochschule für Musik und Theater Leipzig.