Teatr Sztuk (Wrocław)
„Akt 1925” wg Franza Kafki
07. 11. 2012 r. – środa
godz. 17.00
Teatr Powszechny — Mała Scena, ul. Legionów 21
fot. Robert Baliński
Archiwum Festiwalu
XIX Festiwal Kultury Chrześcijańskiej w Łodzi 8 — 22. 11. 2015 r.
XVIII Festiwal Kultury Chrześcijańskiej w Łodzi 2 — 16. 11. 2014 r.
XVII Festiwal Kultury Chrześcijańskiej w Łodzi 3 — 17. 11. 2013 r.
XVI Festiwal Kultury Chrześcijańskiej w Łodzi 2 — 18. 11. 2012 r.
XV Festiwal Kultury Chrześcijańskiej w Łodzi 6 — 20. 11. 2011 r.
XIV Festiwal Kultury Chrześcijańskiej w Łodzi 7 — 21. 11. 2010 r.
XIII Festiwal Kultury Chrześcijańskiej w Łodzi 8 — 22. 11. 2009 r.
XII Festiwal Kultury Chrześcijańskiej w Łodzi 2 — 16. 11. 2008 r.
XI Festiwal Kultury Chrześcijańskiej w Łodzi 2 — 18. 11. 2007 r.
X Festiwal Kultury Chrześcijańskiej w Łodzi 5 —19. 11. 2006 r.
IX Festiwal Kultury Chrześcijańskiej w Łodzi 6 — 20. 11. 2005 r.
VIII Festiwal Kultury Chrześcijańskiej w Łodzi 7 — 21. 11. 2004 r.
VII Festiwal Kultury Chrześcijańskiej w Łodzi 2 — 16. 11. 2003 r.
VI Festiwal Kultury Chrześcijańskiej w Łodzi 2 — 17. 11. 2002 r.
V Festiwal Kultury Chrześcijańskiej w Łodzi 4 — 18. 11. 2001 r.
IV Festiwal Kultury Chrześcijańskiej w Łodzi 5 — 19. 11. 2000 r.
III Festiwal Kultury Chrześcijańskiej w Łodzi 7 — 21. 11. 1999 r.
II Festiwal Kultury Chrześcijańskiej w Łodzi 8 — 21. 11. 1998 r.
I Festiwal Kultury Chrześcijańskiej w Łodzi 2 — 30. 11. 1997 r.
O festiwalu
Festiwal Kultury Chrześcijańskiej zorganizowany został po raz pierwszy w roku 1997, z okazji 10-lecia istnienia Teatru LOGOS (ZOBACZ). Stanowi w pewnym sensie przedłużenie idei organizowanych w całej Polce w latach 70. i 80. Tygodni Kultury Chrześcijańskiej, mających wtedy stanowić przeciwwagę dla propagowanego przez państwowe media modelu kultury świeckiej, nieposzukującej wartości transcendentnych i poddanej działaniu cenzury. Łódzkie Dni Kultury Chrześcijańskiej organizowano, wykorzystując na potrzeby spotkań z artystami, spektakli, wystaw i projekcji wiele kościołów, sal i pomieszczeń w całej Łodzi. Jednym z takich miejsc była aula Jana Pawła II w podziemiach Kościoła pod wezwaniem Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny przy ulicy Kościelnej. Tam właśnie rozpoczął swoją działalność Teatr Logos, który przeniósł się ze swym twórcą, ks. Waldemarem Sondką (ZOBACZ), do kościoła przy ulicy Marii Skłodowskiej-Curie. To ten kościół w 1993 roku ks. arcybiskup Władysław Ziółek przekazał łódzkim twórcom i artystom, i erygował przy nim Ośrodek Duszpasterstwa Środowisk Twórczych Archidiecezji Łódzkiej. Do dzisiaj tu właśnie mieści się centrum logistyczne festiwalu, a we wnętrzach Kościoła Środowisk Twórczych odbywa się część festiwalowych imprez.
Festiwal tradycyjnie rozpoczyna się w listopadzie, w pierwszą niedzielę po dniu zadusznym. Trwa zazwyczaj dwa tygodnie, podczas których codziennie odbywają się różnego rodzaju zdarzenia specjalnie na ten czas przygotowane premiery spektakli Teatru Logos i innych, zaprzyjaźnionych scen teatralnych, wystawy prac zaproszonych artystów, spektakle i przedstawienia zespołów zagranicznych, występy chórów i muzyków, często nie do zobaczenia w Polsce w żadnym innym czasie. Program festiwalu jest efektem całorocznej menedżerskiej pracy ks. Waldemara Sondki, dyrektora festiwalu, który wykorzystując dotychczasowe powiązania i kontakty zaprasza artystów interesujących, niebanalnych i tworzących sztukę nie zawsze religijną, ale zawsze poszukującą i na najwyższym poziomie. Dbałość o poziom propozycji festiwalowych jest stałą zasadą, środowisko Logosu bowiem od początku pragnęło dawać łodzianom możliwość kontaktu ze sztuką pozbawioną parafiańszczyzny, otwartą w spojrzeniu na człowieka i jak najdoskonalszą formalnie.
Festiwal nie jest działaniem nastawionym na dochód. Wszystkie karty wstępu są wydawane w formie bezpłatnych zaproszeń, a zespół Teatru Logos i osoby zaangażowane w organizację festiwalu działają na zasadzie wolontariatu. Nie oznacza to jednak, że Festiwal Kultury Chrześcijańskiej nic nie kosztuje. Przeciwnie, zorganizowanie zdarzenia kulturalnego na odpowiednim poziomie zawsze pociąga za sobą koszty. Organizacją środków zabezpieczających właściwą oprawę imprez festiwalowych zajmuje się ks. Waldemar Sondka przez cały rok. Udaje mu się pozyskać zarówno sponsorów (bez których Festiwal by nie istniał), jak i dotacje od instytucji zajmujących się finansowaniem kultury (bez których Festiwal nie miałby możliwości rozwoju). Wszystko to w celu zrealizowania podstawowej idei imprezy, która wywodzi się z Łódzkich Dni Kultury Chrześcijańskiej — umożliwienia przeżywania Tajemnicy poprzez sztukę każdemu, kto tego pragnie, kto tego potrzebuje. Spełnienie tej idei zakłada nieodpłatne uczestnictwo w wydarzeniach artystycznych i tak od początku Festiwalu do dzisiaj jest, że wejściówki otrzymać może każdy, kto zechce poświęcić chwilę swojego czasu, by odstać swoje w kolejce w dniu otwarcia biura festiwalu. Jedynym ograniczeniem ilości wydawanych wejściówek jest pojemność sal, w których organizowane są poszczególne imprezy dwutygodniowego programu.
Pobierz
aktualne pliki i znaki graficzne
XX Festiwal Kultury Chrześcijańskiej w Łodzi
6 — 20 listopada 2016 roku
polskie logo poziome [cdr ver.9]
polskie logo pionowe [cdr ver. 9]
polskie logo poziome [psd CS5]
polskie logo pionowe [psd CS5]
polskie logo — zip — wszystkie znaki spakowane
logo français horizontal [jpg]
logo français horizontal [png]
logo français horizontal [pdf]
logo français horizontal [cdr ver.9]
logo français vertical [cdr ver. 9]
logo français horizontal [psd CS5]
logo français vertical [psd CS5]
logo français — zip — tous les fichiers
English logo horizontal [cdr ver.9]
English logo vertical [cdr ver. 9]
English logo horizontal [psd CS5]
English logo vertical [psd CS5]
English logo — zip — all files
Cookies
Strona Festiwalu Kultury Chrześcijańskiej używa cookies wyłącznie w celu dopasowania wyglądu i wyświetlania strony do preferencji użytkownika oraz dla gromadzenia statystyk odwiedzin (kraj, monitor, przeglądarka internetowa), pozwalających nam pracować nad ulepszeniem layoutu. Nie prowadzimy działań reklamowych z użyciem ciasteczek.
Nasza strona wymaga włączonej obsługi skryptów java.
Cookies to informacje tworzone przez skrypty obsługujące połączenie Twojej przeglądarki (zwane sesją) z serwerem obsługującym adres URL (adres internetowy wpisany w pasek adresu). Są one zapisywane na dysku Twojego komputera (ustawa nazywa to urządzeniem końcowego użytkownika) w folderach systemowych przeglądarki i używane przez serwer do rozpoznania Twoich ustawień, stanu poprzedniego lub wskazanych preferencji (np. wyboru koloru strony czy rozkładu list w wyliczeniach) przy każdym ponownym połączeniu. Cookies — jeśli istnieją zachowane na dysku — są pobierane i przesyłane z powrotem na serwer obsługujący adres URL w momencie rozpoczęcia przeglądania strony.
Cookies są konieczne do poprawnego działania różnych części większości witryn internetowych. Wyłączając cookies narażasz się na kontakt ze stroną działającą wadliwie.
1. Możesz zabronić przeglądarce internetowej zapamiętywania (akceptowania) plików cookies.
Spowoduje to prawdopodobnie utrudnienia w korzystaniu ze strony www, ciasteczka wymyślono bowiem jako mechanizm usprawniający działanie serwisów. Należy w tym celu zmienić na stałe jednorazowo ustawienia Twojej przeglądarki. Pamiętaj, żeby sprawdzić na wszelki wypadek te ustawienia po zainstalowaniu nowej wersji oprogramowania.
W przeglądarce Internet Explorer cookies można wyłączyć wykorzystując ustawienia — NARZĘDZIA — OPCJE INTERNETOWE — PRYWATNOŚĆ — WYBIERZ USTAWIENIE DLA STREFY INTERNETOWEJ (wersja IE 10).
W przeglądarce Firefox przez modyfikację ustawień — NARZĘDZIA — OPCJE — PRYWATNOŚĆ.
W Chrome — USTAWIENIA — ZAAWANSOWANE — PRYWATNOŚĆ — USTAWIENIA TREŚCI.
W przeglądarce Opera USTAWIENIA — PREFERENCJE — ZAAWANSOWANE — CIASTECZKA.
2. Możesz nakazać usuwać ciasteczka automatycznie po każdym zamknięciu przeglądarki.
Większa część cookies zbierających dane, których nie chcesz przekazywać nigdzie dalej, ma dość odległą datę wygaśnięcia i wcześniej nie wygasają one automatycznie. Cookies służące do automatyzacji pracy strony najczęściej mają ustawiony moment wygaśnięcia na zakończenie sesji przeglądania strony. Nigdy jednak nie ma pewności. Tę opcję lepiej zaznaczyć w ustawieniach.
3. Możesz regularnie używać programu czyszczącego system (z istniejącą i zaznaczoną opcją usuwania cookies).
Takie postępowanie jest zalecane ogólnie ze względów bezpieczeństwa i nie tylko odnośnie ciasteczek. Ponieważ jednak czynisz to na własne ryzyko, nie proponujemy Ci żadnego konkretnego programu. Część z nich jest zresztą płatna.
Teatr Sztuk i „Akt 1925”
„AKT 1925” jest artystycznym dziełem z pogranicza sztuk. Ekspresja aktorska wyrażana jest poprzez ruch ciała: gest, również pantomimę i taniec. Słowo pojawia się w przedstawieniu szczątkowo. Spektakl chwilami wygląda jak ruchoma instalacja, innym razem niezwykle surowa forma, bez scenografii i rekwizytów. Bazą do pracy twórczej stało się opowiadanie Franza Kafki, który zainspirował młodych artystów do ujęcia tematu osaczenia jednostki, jej ujarzmienia, nastraszenia, inwigilacji, tylko za pomocą ekspresji ciała. Ta niezwykle sugestywna proza, uniwersalna w swojej wymowie stała się punktem wyjścia do przełożenia jej w wizualny znak, równie w założeniu swym uniwersalny. Czytelny zwłaszcza we współczesnym świecie. Ciekawi byliśmy, na ile temat biurokracji i osaczenia jednostki zachował swoją aktualność... A wszystko zaczęło się od niewinnej zabawy.
scenariusz i reżyseria: Ewelina Ciszewska i Robert Baliński
kostiumy i scenografia: Ewelina Ciszewska
reżyseria świateł i projekcja: Robert Baliński
choreografia: Ewelina Ciszewska
muzyka: Włodzimierz Kiniorski
Obsada:
Łukasz Batko
Barbara Chodorowicz
Ewelina Ciszewska
Anna Makowska-Kowalczyk
Michał Sabat
Johannes Stubenvoll
TEATR SZTUK
Stowarzyszenie powołane z potrzeby prowadzenia twórczego dialogu na wielu poziomach życia i sztuki. Powstało w 2007 roku i zrzesza ludzi, którzy odważnie odnoszą się do otaczających nas zjawisk i przetwarzają je na język sztuki. Twierdzenie, że wszystko już było przewrotnie otwiera przed nami przestrzeń do twórczego działania, prowokuje do polemizowania z tradycją, do stawiania pytań o naszą tożsamość poprzez sztukę. Uznaliśmy, że czas na wielowarstwową integrację w myśleniu i działaniu. Czas na człowieka ze swoją duszą i umysłem. By prowadzić dialog na różnych płaszczyznach: człowiek — człowiek, człowiek — sztuka, sztuka — nauka, powołaliśmy stowarzyszenie pod nazwą TEATR SZTUK.
Dotychczas zrealizowaliśmy:
— III Międzynarodowy Festiwal Zwiastunów Filmowych w Trzebnicy 2008,
— współpracowaliśmy przy Oscarach Jazzowych 2011,
— zrealizowaliśmy spektakl tRAUMa na zaproszenie FrauenZentrum w Doebeln, Niemcy, 2011.
— przeprowadziliśmy warsztaty pantomimy
— wystawiliśmy kilka performance
— wyreżyserowaliśmy na podstawie „Procesu” F. Kafki — AKT 1925, który otrzymał Grand Prix 2010 International Skena Up Festival w Kosovie,
Współtwórcy teatru pochodzą z różnych stron świata i zajmują się różnymi dziedzinami sztuki. Ten fakt powoduje, że u podstaw, teatr staje się wielokulturowym zjawiskiem prowadzącym do dialogu sztuk. Są wśród nas mimowie, tancerze, klauni, aktorzy, filmowcy, plastycy, muzycy. Znajdą tu swoje miejsce również badacze kultury i naukowcy, a więc ludzie wykonujący zawody, które bezpośrednio nie kojarzą się ze sztuką, mogą nawet niektórym wydać się pozornie sprzeczne, ale pomocne dla tworzenia nowego języka sztuki.
Robert Baliński
W 1989 r. ukończył Wydział Operatorski i Realizacji Telewizyjnej Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej Telewizyjnej i Teatralnej w Łodzi. Od tego czasu na zlecenie Programów 1 i 2 TVP zrealizował ponad 100 filmów dokumentalnych, m.in.: -„W drodze. Allen Ginsberg w Łodzi” 1993 r., „Konstrukcja w procesie — Izrael” 1995 r.– zdjęcia, w reż. Marii Waśko oraz filmy autorskie, wśród nich: „Mózg-ludzkie poznanie” 1999 r., „Angelo Pistoletto” 1996 r., „Przestrzeń wolności” 1998r. W latach 1992-1999 współpracował przy realizacji cyklu programów pt. „ART NOC” – Pr.2 TVP / realizacja artystycznych form filmowych/. Wyreżyserował 100 odcinków teleturnieju „Nowożeńcy” oraz 40 filmów dokumentalnych z serii „Przyrodnicy”. Swoje ambicje muzyczne spełniał realizując teledyski dla takich artystów jak: Urszula Dudziak, Magda Femme, Tadeusz Nalepa, Mathias Reim, Michał Wiśniewski, Sambor Dudziński oraz dla zespołów T-Love czy Dezerter. Od kilkunastu lat specjalizuje się w tworzeniu obrazu filmowego i reżyserii świateł do oper (współpracuje m.in. z M. Łazarkiewicz, Ł. Kosem, H. Baranowskim, Phaonem, M. Weissem), do przedstawień baletowych ( z G. Veredonem, R. Komassą, B. Vollack, M. Munso), teatralnych (z J. Klatą, J. Szczepkowską, A. Grabowskim, G. Bralem, A. Ivanowną, E. Ciszewską) oraz koncertów (Pociąg Towarowy — "Warszawska jesień 2002”). Jako pomysłodawca i dyrektor artystyczny, od 2004 roku realizuje Festiwal Zwiastunów Filmowych. Jest autorem i kuratorem wielu widowisk multimedialnych. Niektóre z nich: „Mandala Sztuki”, „Dech Łodzi”, „Wariacja operowa” /„Falstaff”, „Purytanie”, „Halka”, „Nabucco”/, „Wiersz medialny”, „Koncert na 4 słowa”, Scena Wirtualnej Galerii Ciała. Od 2003 roku reżyseruje w Teatrze Wielkim w Łodzi i dla Telewizji Polskiej Wielką Galę Jazzową „Jazz Melomani” (Oskary Jazzowe).
Robert Baliński jest laureatem prestiżowych nagród. W 1994 r. otrzymał nagrodę za zdjęcia do teledysku pt. „O sole mio” — Yach Festiwal, w 2002 — wyróżnienie za reżyserię w „VIII Ogólnopolskim Przeglądzie Filmów Ekologicznych” Przysiek 19-21 września 2002 r., a w 2003 r. został nagrodzony Złotą Maską za najlepszą oprawę scenograficzną sezonu 2002/2003 — reżyseria światła i efekty filmowe wykreowane w spektaklu „Mężczyzna, który pomylił żonę z kapeluszem”, Teatr Wielki w Łodzi. W 2010 roku, za spektakl "Akt 1925" dostał nagrody: "Najlepszy Spektakl" i "Najlepsza Reżyseria" na Międzynarodowym Festiwalu Skena Up w Kosowie (wspólnie z Eweliną Ciszewską).
Od 2003 r. wykłada film dokumentalny, fabularny i eksperymentalny w Dolnośląskiej Wyższej Szkole Edukacji we Wrocławiu, a od 2010 r. zagadnienia filmowe na Uniwersytecie Wrocławskim, na Wydziale Dziennikarskim. Ma na swoim koncie ok. 50 publikacji.
Ewelina Ciszewska
Lubi i chce zderzać różne gatunki sztuki. Związana ciałem z Wrocławiem. Aktorka, mim, choreograf. Z Teatrem Formy niemal od początku (1996 r.). Brała udział w niemal wszystkich pełnowymiarowych spektaklach tego teatru. Wraz z Teatrem Formy odwiedziła wiele festiwali w Polsce i za granicą. Absolwentka historii sztuki na Uniwersytecie Wrocławskim. W 2006 r. ukończyła Państwową Wyższą Szkołę Teatralną we Wrocławiu, w maju 2009 uzyskała tytuł Doktora na tymże Wydziale, gdzie od 2006 r. pracuje ze studentami nad plastyką ruchu scenicznego oraz interpretacją wiersza.
Laureatka Stypendium przyznawanego „Młodym, Utalentowanym Wrocławianom”. Brała udział w polskich i międzynarodowych festiwalach teatralnych. Prowadzi warsztaty pantomimy i ekspresji ruchowej w kraju i za granicą. Od kilku lat zajmuje się sztuką performance. Zaproszona przez artystów plastyków do udziału w Survivalu — Przeglądzie Młodej Sztuki w Ekstremalnych Warunkach we Wrocławiu, prezentowała performance: „pre-tekst”/2004 r. i „akt 168”/2005 r oraz w czerwcu 2008 r. „ucztę romską” (zrealizowaną wspólnie z Moniką Konieczną). W czerwcu tego roku miały premierę jej kolejne performance: „z głową w chmurach…” (Festiwal Rity Baum) oraz „sympatyczna Pani Krysia” (w galerii Mieszkanie Gepperta we Wrocławiu). Tańczyła podczas koncertu live Możdżer & Danielsson na Oscarach Jazzowych w Teatrze Wielkim w Łodzi. Jako reżyserka zadebiutowała w maju 2004, we Wrocławiu, spektaklem „Love story, czyli defekt miłości”. Swoje umiejętności i myślenie o ciele wykorzystuje podczas pracy nad choreografią do spektakli dramatycznych, muzycznych i lalkowych. Współpracowała m.in. z lubelskim Andersenem (2008), wałbrzyskim Teatrem Lalki i Aktora (2009), szczecińską Pleciugą (2009) i warszawskim Bajem (2010). Współpracuje z warszawskim Studiem Mimo przy Teatrze na Woli.