polski

english

français

Cellissime (Francja, Japonia)
koncert wiolonczelowy

Frédérique Aronica–Lehembre, Kayoko Yokote, Marc–Didier Thirault, Alexandre Lacour

17. 11. 2012 r. – sobota
godz. 20.00
Kościół MBZ, ul. Łąkowa 42

O festiwalu

Festiwal Kultury Chrześcijańskiej zorganizowany został po raz pierwszy w roku 1997, z okazji 10-lecia istnienia Teatru LOGOS (ZOBACZ). Stanowi w pewnym sensie przedłużenie idei organizowanych w całej Polce w latach 70. i 80. Tygodni Kultury Chrześcijańskiej, mających wtedy stanowić przeciwwagę dla propagowanego przez państwowe media modelu kultury świeckiej, nieposzukującej wartości transcendentnych i poddanej działaniu cenzury. Łódzkie Dni Kultury Chrześcijańskiej organizowano, wykorzystując na potrzeby spotkań z artystami, spektakli, wystaw i projekcji wiele kościołów, sal i pomieszczeń w całej Łodzi. Jednym z takich miejsc była aula Jana Pawła II w podziemiach Kościoła pod wezwaniem Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny przy ulicy Kościelnej. Tam właśnie rozpoczął swoją działalność Teatr Logos, który przeniósł się ze swym twórcą, ks. Waldemarem Sondką (ZOBACZ), do kościoła przy ulicy Marii Skłodowskiej-Curie. To ten kościół w 1993 roku ks. arcybiskup Władysław Ziółek przekazał łódzkim twórcom i artystom, i erygował przy nim Ośrodek Duszpasterstwa Środowisk Twórczych Archidiecezji Łódzkiej. Do dzisiaj tu właśnie mieści się centrum „logistyczne” festiwalu, a we wnętrzach Kościoła Środowisk Twórczych odbywa się część festiwalowych imprez.

Festiwal tradycyjnie rozpoczyna się w listopadzie, w pierwszą niedzielę po dniu zadusznym. Trwa zazwyczaj dwa tygodnie, podczas których codziennie odbywają się różnego rodzaju zdarzenia specjalnie na ten czas przygotowane – premiery spektakli Teatru Logos i innych, zaprzyjaźnionych scen teatralnych, wystawy prac zaproszonych artystów, spektakle i przedstawienia zespołów zagranicznych, występy chórów i muzyków, często nie do zobaczenia w Polsce w żadnym innym czasie. Program festiwalu jest efektem całorocznej menedżerskiej pracy ks. Waldemara Sondki, dyrektora festiwalu, który wykorzystując dotychczasowe powiązania i kontakty zaprasza artystów interesujących, niebanalnych i tworzących sztukę nie zawsze religijną, ale zawsze poszukującą i na najwyższym poziomie. Dbałość o poziom propozycji festiwalowych jest stałą zasadą, środowisko Logosu bowiem od początku pragnęło dawać łodzianom możliwość kontaktu ze sztuką pozbawioną parafiańszczyzny, otwartą w spojrzeniu na człowieka i jak najdoskonalszą formalnie.

Festiwal nie jest działaniem nastawionym na dochód. Wszystkie karty wstępu są wydawane w formie bezpłatnych zaproszeń, a zespół Teatru Logos i osoby zaangażowane w organizację festiwalu działają na zasadzie wolontariatu. Nie oznacza to jednak, że Festiwal Kultury Chrześcijańskiej nic nie kosztuje. Przeciwnie, zorganizowanie zdarzenia kulturalnego na odpowiednim poziomie zawsze pociąga za sobą koszty. Organizacją środków zabezpieczających właściwą oprawę imprez festiwalowych zajmuje się ks. Waldemar Sondka przez cały rok. Udaje mu się pozyskać zarówno sponsorów (bez których Festiwal by nie istniał), jak i dotacje od instytucji zajmujących się finansowaniem kultury (bez których Festiwal nie miałby możliwości rozwoju). Wszystko to w celu zrealizowania podstawowej idei imprezy, która wywodzi się z Łódzkich Dni Kultury Chrześcijańskiej — umożliwienia przeżywania Tajemnicy poprzez sztukę każdemu, kto tego pragnie, kto tego potrzebuje. Spełnienie tej idei zakłada nieodpłatne uczestnictwo w wydarzeniach artystycznych i tak od początku Festiwalu do dzisiaj jest, że wejściówki otrzymać może każdy, kto zechce poświęcić chwilę swojego czasu, by odstać swoje w kolejce w dniu otwarcia biura festiwalu. Jedynym ograniczeniem ilości wydawanych wejściówek jest pojemność sal, w których organizowane są poszczególne imprezy dwutygodniowego programu.

 

Cookies

Strona Festiwalu Kultury Chrześcijańskiej używa cookies wyłącznie w celu dopasowania wyglądu i wyświetlania strony do preferencji użytkownika oraz dla gromadzenia statystyk odwiedzin (kraj, monitor, przeglądarka internetowa), pozwalających nam pracować nad ulepszeniem layoutu. Nie prowadzimy działań reklamowych z użyciem ciasteczek.

Nasza strona wymaga włączonej obsługi skryptów java.

Cookies to informacje tworzone przez skrypty obsługujące połączenie Twojej przeglądarki (zwane sesją) z serwerem obsługującym adres URL (adres internetowy wpisany w pasek adresu). Są one zapisywane na dysku Twojego komputera (ustawa nazywa to urządzeniem końcowego użytkownika) w folderach systemowych przeglądarki i używane przez serwer do rozpoznania Twoich ustawień, stanu poprzedniego lub wskazanych preferencji (np. wyboru koloru strony czy rozkładu list w wyliczeniach) przy każdym ponownym połączeniu. Cookies — jeśli istnieją zachowane na dysku — są pobierane i przesyłane z powrotem na serwer obsługujący adres URL w momencie rozpoczęcia przeglądania strony.

Cookies są konieczne do poprawnego działania różnych części większości witryn internetowych. Wyłączając cookies narażasz się na kontakt ze stroną działającą wadliwie.

 
1. Możesz zabronić przeglądarce internetowej zapamiętywania (akceptowania) plików cookies.

Spowoduje to prawdopodobnie utrudnienia w korzystaniu ze strony www, ciasteczka wymyślono bowiem jako mechanizm usprawniający działanie serwisów. Należy w tym celu zmienić na stałe – jednorazowo – ustawienia Twojej przeglądarki. Pamiętaj, żeby sprawdzić na wszelki wypadek te ustawienia po zainstalowaniu nowej wersji oprogramowania.

W przeglądarce Internet Explorer cookies można wyłączyć wykorzystując ustawienia — NARZĘDZIA — OPCJE INTERNETOWE — PRYWATNOŚĆ — WYBIERZ USTAWIENIE DLA STREFY INTERNETOWEJ (wersja IE 10).

W przeglądarce Firefox przez modyfikację ustawień — NARZĘDZIA — OPCJE — PRYWATNOŚĆ.

W Chrome — USTAWIENIA — ZAAWANSOWANE — PRYWATNOŚĆ — USTAWIENIA TREŚCI.

W przeglądarce Opera USTAWIENIA — PREFERENCJE — ZAAWANSOWANE — CIASTECZKA.

2. Możesz nakazać usuwać ciasteczka automatycznie po każdym zamknięciu przeglądarki.

Większa część cookies zbierających dane, których nie chcesz przekazywać nigdzie dalej, ma dość odległą datę wygaśnięcia i wcześniej nie wygasają one automatycznie. Cookies służące do automatyzacji pracy strony najczęściej mają ustawiony moment wygaśnięcia na zakończenie sesji przeglądania strony. Nigdy jednak nie ma pewności. Tę opcję lepiej zaznaczyć w ustawieniach.

3. Możesz regularnie używać programu czyszczącego system (z istniejącą i zaznaczoną opcją usuwania cookies).

Takie postępowanie jest zalecane ogólnie ze względów bezpieczeństwa i nie tylko odnośnie ciasteczek. Ponieważ jednak czynisz to na własne ryzyko, nie proponujemy Ci żadnego konkretnego programu. Część z nich jest zresztą płatna.

 

Kwartet wiolonczelowy „Cellissime”

Kwartet Cellissime wystąpił po raz pierwszy w 1988 roku. Od samego początku wykonuje oryginalny repertuar przeznaczony na kwartety wiolonczelowe — głównie utwory kompozytorów XIX i XX wieku. Niekiedy muzycy sięgają do kompozycji XVII i XVIII-wiecznych, poszukując skomponowanych na głosy jednorodne, uwypuklające jednolitość brzmieniową formacji. Najswobodniej zespół czuje się w repertuarze swojej epoki. Gra utwory XX-wiecznych kompozytorów takich jak P. Petit, Y. Taïra, A. Pârt czy M. Kagel, a współpracując ze współczesnymi twórcami ciągle wzbogaca repertuar wiolonczelowy.
Kwartet zrealizował między innymi utwór z Oskarem Strasnoyem z okazji międzynarodowych spotkań zespołów wiolonczelowych w Beauvais. Ponadto zespół współuczestniczył w przygotowaniu utworu Lolo Schiffrina (pod jego kierownictwem) wraz z wiolonczelistami francuskimi, argentyńskimi i amerykańskimi. W kwietniu 2001 wykonał premierę „Stresu” Marc-Didier Thiraulta na scenie Kioi Hall w Tokio. Repertuar Kwartetu Cellissime zawiera także kilka utworów lekkiej muzyki rozrywkowej, do wykonania których dołącza subtelne brzmienie perkusisty. Gdy wiolonczela śpiewa pod dotykiem smyczka artysty, dźwięki głęboko przenikają słuchacza. Gdy „orkiestra wiolonczel” śpiewa unisono, podwójny dreszcz przenika publiczność. Kwartet Cellissime doskonale potrafi wywołać to wyjątkowe wrażenie.
Jean-Bernard Ouvrieu

Marc-Didier Thirault

Marc-Didier Thirault wcześnie rozpoczął naukę gry na pianinie, a za namową ojca, także naukę gry na wiolonczeli, uczęszczając jednocześnie na zajęcia z dyrygentury w Paryżu. Otrzymał dyplom ukończenia Musik Hochschule de Detmold w Niemczech w klasie wielkiego wiolonczelisty André Navarra. Gra liczne koncerty w całej Europie jako muzyk kameralny oraz orkiestrowy (solista), występując w zróżnicowanym repertuarze. Założył kwartet wiolonczelowy „Cellissime”, który regularnie występuje we Francji, w Niemczech, w Kanadzie i w Japonii. Rejestruje wiele koncertów i nagrań dla radia i telewizji, angażując się jednocześnie w działalność pedagogiczną i kompozytorską. Tworzy głównie utwory na wiolonczelę. Tacy kompozytorzy jak Serge Lancen, Ton-That Tiêt, Yvonne Desportes, Michel Meynaud czy Piotr Moss dedykują mu swoje utory i powierzają ich wykonanie.

Kayoko Yokote

Urodziła się w Tokio, gdzie uczyła się gry na wiolonczeli na Uniwersytecie Tamagawa u Juro Aoki. Kontynuowała naukę w Paryżu w Ecole Normale de Musique de Paris, kolejno w klasie M.-D. Thiraulta, G. Fleury i G. Teulières, i tam jednogłośnie otrzymała dyplom z wyróżnieniem oraz tytuł koncertmistrza. Wielokrotnie wyróżniana i nagradzana, aktualnie zajmuje się pracą pedagogiczną oraz występuje wraz z „Cellissime”, „Trio Accords” (wiolonczela) oraz „Consortoulouse” i „Alla Brève” (viola da gamba).

Frédérique Aronica-Lehembre

Rozpoczęła naukę w szkole muzycznej w Reims (w klasie wiolonczeli, muzyki kameralnej, harmonii i kontrapunktu) i kontynuowała ją w Paryżu pod kierunkiem E. Lejet, R. Boutry i M. Levinasa (analiza muzyczna), a także wiolonczelistów M.-D. Thiraulta i G. Teulières. Dalej kształciła się u J.-M. Gamarda, M. Carneiry i G. Hoffmanna. Rozliczne zainteresowania i skłonność do eklektyzmu zainspirowały ją do różnorodnych poszukiwań pedagogicznych i instrumentalnych: występuje jako solistka, uczestniczy w przedstawieniach Théâre Musical, kształci się w zakresie wiolonczeli barokowej w konserwatorium w Brukseli, a także pracuje jako pedagog oraz muzyk kameralny (kwartet „Cellissime”, trio „Intermezzo”) i orkiestrowy (orkiestra Opery z Reims). W 2010 roku dołączyła do zespołu wiolonczelistów „Nomos”, specjalizującego się w repertuarze współczesnym.

Alexandre Latour

Alexandre Latour kształcił się u M.-D. Thiraulta, K. Heitza i G. Besnarda w zakresie wiolonczeli, a u P. Mantza, P. Penassou i H. Cartier-Bresson w zakresie muzyki kameralnej. Naukę ukończył z licznymi wyróżnieniami. Od wielu lat naucza gry na wiolonczeli. Ostatnio występował w Polsce jako solista w utworze Glazunova „Pieśń Minstrela”, a także na wieczorze „carte blanche”, wykonując sonatę Szostakiewicza i nokturn Tanguiego przed kompozytorem E. Tanguy. Koncertuje w triach z A. Martynovem, I. Lazko czy A. Favier. Zaprezentował w Atenach utwory Schuberta, Mendelsohna, Beethovena i Kodaliego. Jest członkiem kwartetu „Cellissime” od początku jego istnienia.

Program koncertu

Michel CORRETTE
Koncert «Le Phénix» Allegro – Adagio – Allegro (Francja – 1738)

Organista, płodny kompozytor, urodzony w 1707, zmarły w 1795, Corrette był jednym z promotorów opery komicznej. Skomponował wiele utworów muzyki sakralnej, napisał koncerty na dudy, lirę korbową i inne instrumenty tradycyjne. Koncert „Feniks” został opublikowany w Paryżu w 1738 r. I został napisany na cztery fagoty, altówki i wiolonczele.

 

Edvard GRIEG (Norweg / 1843 – 1907) (arr.: Günter Ribke)

Im Balladenton opus 65 n°5 // Einsamer Wanderer opus 43 n°2 // La mort d’Ase opus 46 n°2 // Solvejg opus 55 n°44 // Kobold opus 71

 

David POPPER «Polonez»

David Popper 1843 - 1913 (pochowany w Pradze) był znakomitym wiolonczelistą. Wychowanek Juliusa Goltermanna z praskiego konserwatorium, grał jako wiodący wiolonczelista w Orkiestrze Wiedeńskiej Opery, a następnie, jako wielki solista, dawał koncerty w całej Europie (co dało mu możliwość spotkania z Brahmsem). Później zajął się nauczaniem w Akademii Muzycznej w Budapeszcie. Skomponował specjalnie na wiolonczele: cztery koncerty z lirycznymi wpływami Bohemy z bogatą orkiestracją, rekwiem na trzy wiolonczele i orkiestrę, studia, duety i wiele utworów na wiolonczele i orkiestrę lub fortepian.

 

Pablo CASALS «Le chant des oiseaux» (Chant Traditionnel – Hispanique – 1930)

Urodzony w roku 1876, zmarły w 1973, jako wiolonczelista uznany za ojca duchowego szkoły wiolonczeli XX wieku. Pochodził z Barcelony, nie utożsamiał się jednak z żadnymi problemami politycznymi i wojennymi roku 1936. Zdecydował, że nie będzie występował publicznie, póki Hiszpania nie wdroży demokracji. Wartościami, które cenił bardziej niż sukcesy w karierze muzycznej, były wolność i sprawiedliwość. Po przyjeździe Franco do Barcelony, on sam został z niej wygnany. Osiadł wówczas we Francji, we wsi Prades, na granicy hiszpańskiej. W 1950 r. Stworzył słynny Festiwal Prades, aby upamiętnić dwóchsetlecie śmierci Bacha.

 

Félix SIMONIAN «QUATUOR» pour violoncelles (1988 – Arménie)

Wiolonczelista i kompozytor obecnie mieszkający we Francji.

 

Alexandre TANSMAN
«QUATUOR» en 2 mouvements (XX°siècle – Pologne)
(Adagio cantabile – Allegro molto risoluto)

Urodzony w Polsce, A. Tansman (1897-1986) był pianistą, dyrygentem i kompozytorem. Studiował prawo, filozofię i muzykę, osiadł w Paryżu w 1920 r., gdzie brał czynny udział w życiu muzycznym. Dawał koncerty w Austrii, Stanach Zjednoczonych i Japonii. Otrzymał obywatelstwo francuskie w roku 1937 i osiadł w Stanach Zjednoczonych podczas drugiej wojny światowej. Do końca pozostał wierny swoim polskim korzeniom, wnosząc tym samym znakomity wkład w paryską awangardę.

 

Astor PIAZZOLA «Adios Nonino» (Argentine – 1959)