polski

english

français

Teatr im. St. I. Witkiewicza (Zakopane)

„NA NIBY — NAPRAWDĘ” Felix Lope de Vega y Carpio

12. 11. 2014 r. – środa
godz. 19.00
Klub Wytwórnia, ul. Łąkowa 29

fot. Marcin Kopeć

O festiwalu

Festiwal Kultury Chrześcijańskiej zorganizowany został po raz pierwszy w roku 1997, z okazji 10-lecia istnienia Teatru LOGOS (ZOBACZ). Stanowi w pewnym sensie przedłużenie idei organizowanych w całej Polce w latach 70. i 80. Tygodni Kultury Chrześcijańskiej, mających wtedy stanowić przeciwwagę dla propagowanego przez państwowe media modelu kultury świeckiej, nieposzukującej wartości transcendentnych i poddanej działaniu cenzury. Łódzkie Dni Kultury Chrześcijańskiej organizowano, wykorzystując na potrzeby spotkań z artystami, spektakli, wystaw i projekcji wiele kościołów, sal i pomieszczeń w całej Łodzi. Jednym z takich miejsc była aula Jana Pawła II w podziemiach Kościoła pod wezwaniem Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny przy ulicy Kościelnej. Tam właśnie rozpoczął swoją działalność Teatr Logos, który przeniósł się ze swym twórcą, ks. Waldemarem Sondką (ZOBACZ), do kościoła przy ulicy Marii Skłodowskiej-Curie. To ten kościół w 1993 roku ks. arcybiskup Władysław Ziółek przekazał łódzkim twórcom i artystom, i erygował przy nim Ośrodek Duszpasterstwa Środowisk Twórczych Archidiecezji Łódzkiej. Do dzisiaj tu właśnie mieści się centrum „logistyczne” festiwalu, a we wnętrzach Kościoła Środowisk Twórczych odbywa się część festiwalowych imprez.

Festiwal tradycyjnie rozpoczyna się w listopadzie, w pierwszą niedzielę po dniu zadusznym. Trwa zazwyczaj dwa tygodnie, podczas których codziennie odbywają się różnego rodzaju zdarzenia specjalnie na ten czas przygotowane – premiery spektakli Teatru Logos i innych, zaprzyjaźnionych scen teatralnych, wystawy prac zaproszonych artystów, spektakle i przedstawienia zespołów zagranicznych, występy chórów i muzyków, często nie do zobaczenia w Polsce w żadnym innym czasie. Program festiwalu jest efektem całorocznej menedżerskiej pracy ks. Waldemara Sondki, dyrektora festiwalu, który wykorzystując dotychczasowe powiązania i kontakty zaprasza artystów interesujących, niebanalnych i tworzących sztukę nie zawsze religijną, ale zawsze poszukującą i na najwyższym poziomie. Dbałość o poziom propozycji festiwalowych jest stałą zasadą, środowisko Logosu bowiem od początku pragnęło dawać łodzianom możliwość kontaktu ze sztuką pozbawioną parafiańszczyzny, otwartą w spojrzeniu na człowieka i jak najdoskonalszą formalnie.

Festiwal nie jest działaniem nastawionym na dochód. Wszystkie karty wstępu są wydawane w formie bezpłatnych zaproszeń, a zespół Teatru Logos i osoby zaangażowane w organizację festiwalu działają na zasadzie wolontariatu. Nie oznacza to jednak, że Festiwal Kultury Chrześcijańskiej nic nie kosztuje. Przeciwnie, zorganizowanie zdarzenia kulturalnego na odpowiednim poziomie zawsze pociąga za sobą koszty. Organizacją środków zabezpieczających właściwą oprawę imprez festiwalowych zajmuje się ks. Waldemar Sondka przez cały rok. Udaje mu się pozyskać zarówno sponsorów (bez których Festiwal by nie istniał), jak i dotacje od instytucji zajmujących się finansowaniem kultury (bez których Festiwal nie miałby możliwości rozwoju). Wszystko to w celu zrealizowania podstawowej idei imprezy, która wywodzi się z Łódzkich Dni Kultury Chrześcijańskiej — umożliwienia przeżywania Tajemnicy poprzez sztukę każdemu, kto tego pragnie, kto tego potrzebuje. Spełnienie tej idei zakłada nieodpłatne uczestnictwo w wydarzeniach artystycznych i tak od początku Festiwalu do dzisiaj jest, że wejściówki otrzymać może każdy, kto zechce poświęcić chwilę swojego czasu, by odstać swoje w kolejce w dniu otwarcia biura festiwalu. Jedynym ograniczeniem ilości wydawanych wejściówek jest pojemność sal, w których organizowane są poszczególne imprezy dwutygodniowego programu.

 

Cookies

Strona Festiwalu Kultury Chrześcijańskiej używa cookies wyłącznie w celu dopasowania wyglądu i wyświetlania strony do preferencji użytkownika oraz dla gromadzenia statystyk odwiedzin (kraj, monitor, przeglądarka internetowa), pozwalających nam pracować nad ulepszeniem layoutu. Nie prowadzimy działań reklamowych z użyciem ciasteczek.

Nasza strona wymaga włączonej obsługi skryptów java.

Cookies to informacje tworzone przez skrypty obsługujące połączenie Twojej przeglądarki (zwane sesją) z serwerem obsługującym adres URL (adres internetowy wpisany w pasek adresu). Są one zapisywane na dysku Twojego komputera (ustawa nazywa to urządzeniem końcowego użytkownika) w folderach systemowych przeglądarki i używane przez serwer do rozpoznania Twoich ustawień, stanu poprzedniego lub wskazanych preferencji (np. wyboru koloru strony czy rozkładu list w wyliczeniach) przy każdym ponownym połączeniu. Cookies — jeśli istnieją zachowane na dysku — są pobierane i przesyłane z powrotem na serwer obsługujący adres URL w momencie rozpoczęcia przeglądania strony.

Cookies są konieczne do poprawnego działania różnych części większości witryn internetowych. Wyłączając cookies narażasz się na kontakt ze stroną działającą wadliwie.

 
1. Możesz zabronić przeglądarce internetowej zapamiętywania (akceptowania) plików cookies.

Spowoduje to prawdopodobnie utrudnienia w korzystaniu ze strony www, ciasteczka wymyślono bowiem jako mechanizm usprawniający działanie serwisów. Należy w tym celu zmienić na stałe – jednorazowo – ustawienia Twojej przeglądarki. Pamiętaj, żeby sprawdzić na wszelki wypadek te ustawienia po zainstalowaniu nowej wersji oprogramowania.

W przeglądarce Internet Explorer cookies można wyłączyć wykorzystując ustawienia — NARZĘDZIA — OPCJE INTERNETOWE — PRYWATNOŚĆ — WYBIERZ USTAWIENIE DLA STREFY INTERNETOWEJ (wersja IE 10).

W przeglądarce Firefox przez modyfikację ustawień — NARZĘDZIA — OPCJE — PRYWATNOŚĆ.

W Chrome — USTAWIENIA — ZAAWANSOWANE — PRYWATNOŚĆ — USTAWIENIA TREŚCI.

W przeglądarce Opera USTAWIENIA — PREFERENCJE — ZAAWANSOWANE — CIASTECZKA.

2. Możesz nakazać usuwać ciasteczka automatycznie po każdym zamknięciu przeglądarki.

Większa część cookies zbierających dane, których nie chcesz przekazywać nigdzie dalej, ma dość odległą datę wygaśnięcia i wcześniej nie wygasają one automatycznie. Cookies służące do automatyzacji pracy strony najczęściej mają ustawiony moment wygaśnięcia na zakończenie sesji przeglądania strony. Nigdy jednak nie ma pewności. Tę opcję lepiej zaznaczyć w ustawieniach.

3. Możesz regularnie używać programu czyszczącego system (z istniejącą i zaznaczoną opcją usuwania cookies).

Takie postępowanie jest zalecane ogólnie ze względów bezpieczeństwa i nie tylko odnośnie ciasteczek. Ponieważ jednak czynisz to na własne ryzyko, nie proponujemy Ci żadnego konkretnego programu. Część z nich jest zresztą płatna.

 

Słowo od reżysera

Szanowni Państwo, Drodzy Przyjaciele,
serdecznie zapraszam na naszą ostatnią premierę — „NA NIBY — NAPRAWDĘ” wg dramatu Lope de Vegi.
Mamy ten przywilej i tę radość, że po raz pierwszy na scenie w Polsce prezentujemy ten niezwykły i ekscytujący dramat mistrza hiszpańskiego baroku. A stało się to możliwe dzięki Pani Magdalenie Pabisiak, która ten tekst znakomicie przetłumaczyła oraz dzięki Pani Profesor Katarzynie Mroczkowskiej-Brandt, która dramat ten poleciła mi.
Dziękuję!

Na czym polega niezwykłość, oryginalność tego tekstu?
Co jest w nim takiego szczególnego, że tyleż z radością, co z niepokojem — chciałem (musiałem?) się z nim spotkać?
Bo — jak pisze — Pani Profesor Katarzyna Mroczkowska-Brandt w Przedmowie („Metateatralna dramatyzacja życia a obraz tajemnicy w dwóch kluczowych dramatach Lope de Vegi: „Rycerz z Olmedo” oraz „Na niby — naprawdę”): Mamy więc oto dzięki Magdalenie Pabisiak dostępne po polsku nowe oblicze Lope de Vegi. Dramat niezwykły, intrygujący, tajemniczy, ciekawy psychologicznie i filozoficznie, eksperymentujący z formami metateatralnym.(...) „Na niby — naprawdę” należy do kategorii comedia de Santos, czyli sztuk opartych na żywotach świętych lub legendach o nich. Głównym bohaterem jest święty Genezjusz (...). Według legendy Genezjusz był zawodowym aktorem w czasach prześladowania chrześcijan za czasów Dioklecjana i nawrócił się w teatrze, grając w sztuce, która miała chrześcijan wyszydzać. (...) „Na niby — naprawdę” to metafora ŚWIATA JAKO TEATRU. Teatrum Mundi jest (...) w centrum struktury całego dramatu.

Złudność, krótkotrwałość, przemijalność ludzkiego życia, także życia władców tego świata. Vanitas vanitatum.
Fikcja staje się rzeczywistością...
Teatr w teatrze...
Iluminacja. Objawienie...
Miłość. Intryga. Gorycz zdrady.

Słowem — dramat dotykający Tajemnicy.
Tajemnicy Sztuki — Tworzenia.
Tajemnicy Istnienia.
MISTERIUM.
Człowiek — artysta przekraczający kondycję ludzką przez sztukę.

Po „Dr Faustusie” Ch. Marlowe’a, „Sic et Non” wg „Abelarda i Heloizy” R. Duncana, „Wielkim Teatrze Świata” Calderona de la Barcy, „Benedictusie” wg „Salome” O. Wilde’a, „Barabaszu” P. Lagerkvista — „Na niby — naprawdę” to nasza kolejna próba stworzenia, może bardziej „pisania” (wszak ikony się pisze) Teatru Misterium.

Serdecznie dziękujemy Państwu Wandzie i Krzysztofowi Oleksowicz za pomoc w realizacji przedstawienia.

Spektakl dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.

Podobnie z każdym aktorem,
A wszyscyśmy tu aktorzy,
Że straciwszy wątek boży
Gubimy się w ludzkiej roli.
Lope de Vega

I jeszcze jedna istotna uwaga.
Spektakl ten przygotowaliśmy dla Was — Drodzy Przyjaciele — specjalnie na Otwarcie Sceny Witkacego po zakończeniu „Rewitalizacji w Zakopanem — Przebudowy Teatru imienia Stanisława Ignacego Witkiewicza”.
Do zobaczenia.

Andrzej St. Dziuk

 

O sztuce

„Na niby — naprawdę” jak większość spektakli Teatru Witkacego proponujemy widzom, którzy ukończyli 16 lat.

scenariusz, inscenizacja, reżyseria — Andrzej Dziuk
asystent reżysera — Marzena Garbowska
muzyka — Jerzy Chruściński
Dorota Ficoń — śpiew

aranżacja i wykonanie muzyki zespół „QUE PASSA”:
Jarosław Dzień — gitara klasyczna
Łukasz Belcyr — gitara akustyczna
Grzegorz Bąk — gitara basowa
Michał Pejker — perkusja
Bogdan Zięba

charakteryzacja — Magdalena Koriat
scenografia — Marek Mikulski
asystent scenografa — Jolanta Solska
choreografia — Anita Podkowa

Zespół Sceny Tańca Współczesnego w składzie:
Anita Podkowa, Natasza Leśniak, Magdalena Malik, Hanna Zbyryt

konsultacja audio-video — Mariusz Czarnecki (Music-Info)
operator kamery — Marcin Szyndler

występują:
Adrianna Jerzmanowska — Kamila
Dominik Piejko — Maksymian
Krzysztof Wnuk — Dioklecjan
Krzysztof Najbor — Curio
Krzysztof Łakomik — Apro, Tebandro, żołnierz rzymski
Marek Wrona — Carino, tancerz
Katarzyna Pietrzyk — Rosarda, tancerka
Joanna Banasik — Celia, kobieta jerozolimska
Andrzej Bienias — Ginés, Rufino
Jaga Siemaszko — Pinabelo
Emilia Nagórka — Marcela, Fabia
Piotr Łakomik — Octavio

Prapremiera polska 8 grudnia 2012 Scena Witkacego