Rustavi Choir (Georgia)
Early church hymns
07. 11. 2011 – Monday
5 pm
Creative Communities’ Church, ul. Marii Skłodowskiej–Curie 22
The chronicle of former Festivals
19th Christian Culture Festival 8 — 22 November 2015
18th Christian Culture Festival 2 — 16 November 2014
17th Christian Culture Festival 3 — 17 November 2013
16th Christian Culture Festival 2 — 18 November 2012
15th Christian Culture Festival 6 — 20 November 2011
14th Christian Culture Festival 7 — 21 November 2010
13th Christian Culture Festival 8 — 22 November 2009
12th Christian Culture Festival 2 — 16 November 2008
11th Christian Culture Festival 2 — 18 November 2007
10th Christian Culture Festival 5 — 19 November 2006
9th Christian Culture Festival 6 — 20 November 2005
8th Christian Culture Festival 7 — 21 November 2004
7th Christian Culture Festival 2 — 16 November 2003
6th Christian Culture Festival 2 — 17 November 2002
5th Christian Culture Festival 4 — 18 November 2001
4th Christian Culture Festival 5 — 19 November 2000
3rd Christian Culture Festival 7 — 21 November 1999
2nd Christian Culture Festival 8 — 21 November 1998
1st Christian Culture Festival 2 — 30 November 1997
About Christian Culture Festival
Christian Culture Festival was organized for the first time in 1997 on 10th Anniversary of the Logos Theatre. In a sense, it extends the idea of Christian Culture Weeks organized in Poland in 70s and 80s of the last century, which were to become counterpoise to lay media model promoted by the State. Lodz Christian Culture Days were organized in churches all around the city, so as to accommodate the artists, spectacles, exhibitions and projections.
One of such places was the John Paul lecture theatre in the vault of the Assumption of Holy Mother Church in Kościelna Street. This is where the Logos Theatre started, before it was moved to the church in Maria Skłodowska-Curie. It was this church that Archbishop Władysław Ziółek gave to the Lodz artists in 1993, and in which the Centre of Creative Communities’ of Lodz Archdiocese was appointed. It is here that the ‘logistic’ centre of the Festival is located, and where some of the Festival events take place.
Traditionally, the Festival takes place in November, on the first Sunday after All Soul’s Day. It usually lasts for two weeks, during which various event take place – spectacle premiers, other theatres come to Lodz, there are exhibitions of invited artists, performances of choirs and musicians, very often not to be seen anywhere else in Poland at any other time. The Festival programme is the result of the whole year’s work of rev. Waldemar Sondka, the Festival Director, who – using his contacts – invites artists who are interesting, out of the ordinary, noteworthy and creating art perhaps not always religious, but always searching and at the highest level. Care for the level of the Festival offers is a permanent rule, the Logos environment has always wished to provide the Lodz citizens with the possibility of contact with art deprived of parochialism, open to the man and as perfect formally as possible.
The Festival is not an activity that brings profit. Any entrance cards are issued as invitations that are free of charge, and the team of the Logos Theatre and all the people engaged in the Festival organization, act as volunteers. This does not mean that Christian Culture Festival costs nothing. On the contrary, to organize such a cultural event at appropriate level is always connected with costs. Rev. Waldemar Sondka deals with organizing means to secure the Festival events all year round. He manages to gain sponsors (without whom the Festival would not exist) and subsidies from institutions that deal with funding culture (without which the Festival could not develop). All that in order to realize the basic idea of the event that derived from the Lodz Christian Culture Days – to enable anyone who wishes and needs that, to live the Mystery through art. This idea assumes a free of charge participation in all the artistic events, which has been the case since the very beginning of the Festival until today, the only condition is that on the day of the Festival opening, one must queue as long as it takes to get invitations. The only limit to the number of invitations is the capacity of rooms in which the events are organized every day throughout the two weeks of the Festival.
Download
current files and logos
XX Christian Culture Festival in Lodz
6th — 20th November 2016
English logo horizontal [cdr ver.9]
English logo vertical [cdr ver. 9]
English logo horizontal [psd CS5]
English logo vertical [psd CS5]
English logo — zip — all files
Cookies
Strona Festiwalu Kultury Chrześcijańskiej używa cookies wyłącznie w celu dopasowania wyglądu i wyświetlania strony do preferencji użytkownika oraz dla gromadzenia statystyk odwiedzin (kraj, monitor, przeglądarka internetowa), pozwalających nam pracować nad ulepszeniem layoutu. Nie prowadzimy działań reklamowych z użyciem ciasteczek.
Nasza strona wymaga włączonej obsługi skryptów java.
Cookies to informacje tworzone przez skrypty obsługujące połączenie Twojej przeglądarki (zwane sesją) z serwerem obsługującym adres URL (adres internetowy wpisany w pasek adresu). Są one zapisywane na dysku Twojego komputera (ustawa nazywa to urządzeniem końcowego użytkownika) w folderach systemowych przeglądarki i używane przez serwer do rozpoznania Twoich ustawień, stanu poprzedniego lub wskazanych preferencji (np. wyboru koloru strony czy rozkładu list w wyliczeniach) przy każdym ponownym połączeniu. Cookies — jeśli istnieją zachowane na dysku — są pobierane i przesyłane z powrotem na serwer obsługujący adres URL w momencie rozpoczęcia przeglądania strony.
Cookies są konieczne do poprawnego działania różnych części większości witryn internetowych. Wyłączając cookies narażasz się na kontakt ze stroną działającą wadliwie.
1. Możesz zabronić przeglądarce internetowej zapamiętywania (akceptowania) plików cookies.
Spowoduje to prawdopodobnie utrudnienia w korzystaniu ze strony www, ciasteczka wymyślono bowiem jako mechanizm usprawniający działanie serwisów. Należy w tym celu zmienić na stałe jednorazowo ustawienia Twojej przeglądarki. Pamiętaj, żeby sprawdzić na wszelki wypadek te ustawienia po zainstalowaniu nowej wersji oprogramowania.
W przeglądarce Internet Explorer cookies można wyłączyć wykorzystując ustawienia — NARZĘDZIA — OPCJE INTERNETOWE — PRYWATNOŚĆ — WYBIERZ USTAWIENIE DLA STREFY INTERNETOWEJ (wersja IE 10).
W przeglądarce Firefox przez modyfikację ustawień — NARZĘDZIA — OPCJE — PRYWATNOŚĆ.
W Chrome — USTAWIENIA — ZAAWANSOWANE — PRYWATNOŚĆ — USTAWIENIA TREŚCI.
W przeglądarce Opera USTAWIENIA — PREFERENCJE — ZAAWANSOWANE — CIASTECZKA.
2. Możesz nakazać usuwać ciasteczka automatycznie po każdym zamknięciu przeglądarki.
Większa część cookies zbierających dane, których nie chcesz przekazywać nigdzie dalej, ma dość odległą datę wygaśnięcia i wcześniej nie wygasają one automatycznie. Cookies służące do automatyzacji pracy strony najczęściej mają ustawiony moment wygaśnięcia na zakończenie sesji przeglądania strony. Nigdy jednak nie ma pewności. Tę opcję lepiej zaznaczyć w ustawieniach.
3. Możesz regularnie używać programu czyszczącego system (z istniejącą i zaznaczoną opcją usuwania cookies).
Takie postępowanie jest zalecane ogólnie ze względów bezpieczeństwa i nie tylko odnośnie ciasteczek. Ponieważ jednak czynisz to na własne ryzyko, nie proponujemy Ci żadnego konkretnego programu. Część z nich jest zresztą płatna.
Rustavi Choir
Musical folklore occupies an important place in the life of the Georgians. In ancient times song and dance were prevalent among the ancient Qartvelian tribes.
Assyrian king Sargon (8th century BC) states, "The people of the country of Mana turned toil into joy by means of singing." Greek historian Xenophon (4th century BC) writes that secular music, especially war and dance songs were popular among the pagan Qartvelian tribes.
Despite the fact that throughout the centuries Georgia suffered under foreign invaders, the Georgians preserved their language, script, religion, and distinctive dances and songs, the main feature of which is polyphony. This is especially noteworthy as Georgia is neighboured by the countries with monodic singing art.
The characteristic features of Georgian folk song and dance are the genre diversity and original performance style, handed down from generation to generation.
Today there are ensembles in Georgia that strive to preserve and develop folk traditions. One of such ensembles is "Rustavi" – State Academic Ensemble of Georgian Folk Song and Dance. This brilliant collective leads fruitful artistic life – revives forgotten folk songs and dances, performs in concerts and takes part in festivals, radio and TV programmes and films. "Rustavi" records folk songs on CDs, takes tours in various countries and presents Georgian folklore to the world.
"Rustavi" was created in 1968 in a small Georgian town of Rustavi. It soon became popular, taking part in most national cultural events.
The ensemble’s creative work is deeply rooted in the tradition of folk art. "Rustavi" is genetically linked to the entrails, it is grown from them, and its power is in these entrails.
Rustavi’s singers traditionally come from different parts of the country; they enrich the ensemble with peculiar features of their native regions, with traditions and specific performance manner.
Rustavi’s singers, dancers and folk instrumentalists skillfully merge in harmony during their concert programme, painting a rich tapestry of folk culture.
The ensemble is headed by People’s Artists of Georgia Anzor Erkomaishvili and Pridon Sulaberidze. The choirmaster of the ensemble is People’s Artist of Georgia Badri Toidze.
Anzor Erkomaishvili is the seventh generation of a three-hundred-year-old musical dynasty. His ancestors were prominent singers and choir-masters. He has profound knowledge of Georgian folk musical culture and its performing traditions. Erkomaishvili graduated from Tbilisi State Conservatoire; he has published a number of interesting articles and books, and has spent many years reviving old folk songs and church hymns.
Pridon Sulaberidze – in the past a leading solo dancer of the "Georgian National Ballet", directed by Iliko Sukhishvili and Nino Ramishvili, is one of the best dancers of all times in Georgia. Currently, Pridon Sulaberidze is "Rustavi"s Chief Choreographer; here he has been very successful. He puts his own signature under his tasteful and original arrangement of folk dances. Sulaberidze strives to restore the ancient elements of Georgian folk dances. He works tirelessly on the improvement of the performance style and professional skills of "Rustavi"s dancers, who excel in capturing the regional peculiarities of different folk dances. Thanks to Pridon Sulaberidze, "Rustavi" has mastered the rich and varied heritage of folk dance from all over Georgia and gained the best qualities of the academic ensemble.
Rustavi’s dances are accompanied by folk songs and instruments from Georgia’s various provinces. Sulaberidze and Erkomaishvili create harmonious spectacle with dances, songs, and folk instruments thus further enhancing regional peculiarities, which makes "Rustavi" distinguished from other ensembles.
Rustavi’s creative activities clearly demonstrate that the Georgians have a good command of various aspects of the art of singing. The ensemble has developed its own style of performance, an amazing phenomenon with respect to intonation, vocalization, and singing technique. Of key importance is the selection of singers with the voices of proper quality, character and timbre. That’s why the voice of Rustavi’s singers has a very peculiar national colour.
From the very first days "Rustavi" aims to revive and popularize lesser known Georgian folk songs and church hymns. Rustavi’s repertoire includes songs of various genres, from different provinces of the country.
Alongside vocal music, there are also magnificent folk instrumental pieces preserved in various parts of Georgia. The ensemble’s members play traditional instruments such as the panduri and chonguri (stringed lutes), salamuri (Georgian flute, known since the second century, B C), and changi (harp). This considerably widens the ensemble’s repertoire and enrich its performing palette. During its existence "Rustavi" has recorded over 700 rare versions of Georgian folk songs and church hymns.
During the 40 years of its existence, "Rustavi" has successfully held more than 4 000 concerts and toured about 70 countries of the world, performing in the world’s most prestigious concert halls, such as "Olympia", "Player" and "Mogador" in Paris, London"s "Albert Hall", Rome’s "Auditorium", "Bekon" of New York, the Great Theatre of Moscow and the "Chaikovski Hall", St. Petersburg Grand Philharmonic Hall, Chicago, Los Angeles, Milan, Tokyo, Cairo, Shanghai, Warsaw, Berlin, Vienna, Prague, Tel Aviv, Jerusalem, etc. "Rustavi", this unique ensemble, gained lots of ovations in these countries, the press has highly evaluated its concerts, the ensemble’s performing art.
In 2005, at the 60th jubilee of the UN, held in Nagoya, Japan, UNESCO invited only "Rustavi" that performed with a great success.
For the contribution in the development and popularization of Georgian culture "Rustavi" has been granted various prizes and awards:
1980 – Zaqaria Paliashvili Prize was awarded to "Rustavi" and its soloist Hamlet Gonashvili.
1984 – The State Ensemble of Georgian Folk Song and Dance "Rustavi" was conferred the Merited Ensemble of Georgia.
1986 – Ensemble "Rustavi" was awarded Albert Schweitzer International Prize.
1998 – "Rustavi" the State Ensemble of Georgian Folk Song and Dance was conferred Academic Ensemble.
1999 – The State Prizes of Georgia were awarded to "Rustavi" choir and its Chief Choreographer Pridon Sulaberidze.
On November 13-14th "Rustavi" held concerts in Tbilisi Concert Hall dedicated to its 40th anniversary. On November 14th, in front of the concert hall there was celebrated opening of the star of the Ensemble "Rustavi".
Recently "Rustavi" has been enriched with young promising singers and dancers.
Today "Rustavi" is in the heyday of fame. It successfully performs concerts both in Georgia and abroad.
Programme
1.Tsmidao Ghmerto – Цмидао Гмерто,
The Hymn Of His Holiness And Beatitude Catholicos Pathriarch Of All Georgia Ilia II
„Święty Boże, Święty mocny, Święty nieśmiertelny, zmiłuj się nad nami”
2. Shen Khar Venakhi – Шен Хар Венахи,
East Georgia (tryb kartalino–kachetyński)
„Ty jesteś latoroślą prawdziwą…” - śpiewana na Niedzielę Palmową.
3. Gikharoden Qaltsulta Siqadulo - Гихароден Калцулта Сикадуло,
West Georgia (tryb guryjski)
„Lęka się każdy, słysząc o niewymownej Bożej łaskawości…” - Irmos. 9 pieśń kanonu na Przemienienie Pańskie
4. Romelni Qerubinta – Ромелни Керубинта
East Georgia (tryb kartalino–kachetyński)
„Oto cherubini…”
5. Tsm. Ninos Kondaki (Trio) - Цминда Нинос Кондаки (Трио)
West Georgia (tryb kartalino – kachetyński)
„Kondak świętej Niny”
6. Shoba Sheni Ukhrtsnel Ars (Trio) –Шоба Шени Ухрцнел Арс,(Трио)
West Georgia (tryb guryjski)
„Twoje narodziny okazały się wiecznością…” - Irmos. 9 pieśń kanonu na Przemienienie Pańskie
7. Tsmidao Ghmerto – Цмидао Гмерто
East Georgia
„Święty Boże…” - Liturgiczna pieśń cerkiewna.
8. Aghmosavletidan Mzisad – Агмосавлетидан Мзисад,
West Georgia (tryb guryjski)
„Od wschodu do zachodu słońca…” [niech będzie pochwalone imię Pana. Teraz i zawsze. I na wieki wieków. Amen.] - śpiewana jest przy powitaniu Archijereja w świątyni.
9. Ghmerti Upali Da Gamogvichnda Chven – Гмерти Упали Да Гамогвичнда Чвен,
East Georgia (tryb kartalino – kachetyński)
„Pan Bóg nam się objawił …” - śpiewana na jutrzni.
10. Zari (Svanetian mourning Hymn) - The Western Mountain Region
«Зари» ( swańska )
W różnych zakątkach Gruzji funkcjonowały różne obrzędy opłakiwania zmarłych. Rodzina zmarłego towarzyszyła bliskiemu w jego ostatniej drodze, żegnała go z wszelkimi honorami. Na pogrzeb zapraszano krewnych i bliskich, którzy przychodzili w otoczeniu płaczek. Płaczki wykonywały chorały żałobne i pieśni-płacze („Zari”), stanowiące nieodłączną część obrzędu pogrzebowego. Pośród różnorodnych wariantów
pieśni-płaczy na szczególną uwagę zasługują wielogłosowe swańskie i guryjskie „Zari”. Wykonanie pieśni „Zari” opiera się na powtarzalności wykrzyknika: „Waj” – „Oj”.
11. Zari (Gurian song) - West Georgia, Зари (tryb guryjski)
12. Grdzeli Chona (East Georgia)
Easter song
Грдзели Чона – Длинный Чона (Карталинский лад).
Чона – исполнялась в пасхальную ночь групой певцов, поздравляющих людей таким образом с праздником.
13. Jvarsa Shensa - East Georgia, Джварса Шенса
(tryb kartalino – kachetyński)
„Krzyżowi Twojemu kłaniamy się, Panie…” Tropar. Śpiewana w Tygodniu adoracji Krzyża.
14. Zhamta Da Tselta - West Georgia, Жамта Да Целта (tryb guryjski)
”Twoja zwycięska prawica…” Irmos. 1 pieśń, 1 – 20 głos.
15. Da Vitarca Meupisa - East Georgia, »Яко да Царя...»
(tryb kartalino – kachetyński)
„Jako i Króla…”
16. Alilo (Racha) - The Western Mountain Region, Алило
Alilo (Racha), bożonarodzeniowe obrzędy w różnych zakątkach Gruzji obchodzono w różny sposób. Zawsze jednak obowiązkową, niezmienną częścią była „Alilo”. Nazwa „alilo” pochodzi od żydowskiego słowa „alleluja”. Pieśni „alilo” były wykonywane w noc Bożego Narodzenia. Jej wykonawcy z maskami na twarzy (przebierańcy) obchodzili domy, śpiewając pieśń „alilo”. W ten sposób składali gospodarzom świąteczne życzenia, otrzymując w zamian podarunki. Do domu cieszącego się złą sławą z pieśnią „alilo” nie przychodzili, co poczytywane było za wielką hańbę dla domostwa. Pieśni „alilo”, pochodzące z różnych zakątków Gruzji, różniły się od siebie stopniem harmoniczności i właściwościami rytmiczno-intonacyjnymi.
17. Alilo (Artanian version) - East Georgia Алило
(tryb kartalino – kachetyński)
18. Alilo (Gurian) - West Georgia, Алило (tryb guryjski)
19. Lile (Heathen's time Hymn of Sun) – Лиле
The Western Mountain Region
Pogańska obrzędowa pieśń chorałowa (chorał). Uroczysty hymn bogini słońca przeniknięty mężnym i podniosłem duchem.
20. Chona (Kartlian song) - East Georgia
Chona – była śpiewana w Paschalną Noc przez grupę wykonawców pieśni cerkiewnych, którzy w ten sposób składali ludziom życzenia wielkanocne.
21. Kviria (Svanetian Hymn) – The Western Mountain Region, Квириа
Kviria, (tryb swański) chorał z czasów idolatrii (gdy cześć oddawano bożkom). Wcześniej „Kviria” wykonywali tylko kapłani kultu w czasie określonych świąt. Po rozprzestrzenieniu się chrześcijaństwa „Kviria” towarzyszyła procesji przy wynoszeniu ikony na dziedziniec cerkwi w dzień św. Kwiryka. „Kviria” była wykonywana również w czasie grzebania stuletniego starca, jeśli przy życiu pozostawały wszystkie jego dzieci i wnuki. Ów starzec uważany był za człowieka szczęśliwego, dlatego też płacz pogrzebowy zastępował śpiew „Kviria”.