Hungarian Art of Movement Company (Węgry)

„Kain i Abel”

09. 11. 2008 r. – niedziela
godz. 18.00
Teatr im. Stefana Jaracza, ul. Jaracza 27

Archiwum Festiwalu

O festiwalu

Pobierz

Cookies

Hungarian Art of Movement Company - „Kain i Abel”

István Pálosi

Márk Fenyves

Csaba Horváth

Premiera: Bethlen Contemporary Dance Theatre, 20 grudnia 2005
reżyseria-choreografia: Csaba Horváth
wykonawcy: Márk Fenyves, István Pálosi
oświetlenie: Zoltán Fogarasi
dźwięk: Zoltán Kondás

„Mordercza wściekłość Kaina nie opadła po tylu tysiącach lat. Braterstwo trwa dalej. Bardzo to podobne do historii biblijnych przedstawionych na początku. Tylko broń się zmieniła. Animozje braterskie pozostały te same.”
(Lipót Szondi: Cain, the law-breaker)

„Dwa czarne obrazy na śnieżnobiałym tle. Jedność ze sobą. Obraz braterstwa i wielkość inności. Poruszają się jednocześnie. Tak idealnie, że do znudzenia… Który z nich to Kain? Który to Abel? A może tam tylko jest Kain? Albo Abel?”
(Imola Julianna Szabo)

Nagrody:
— Festiwal Tańca – 9. Krajowy Festiwal Sztuk Współczesnych w Veszprém (Maj 24-27, 2006), „Cain-Abel” otrzymał nagrodę specjalną fotografów
— Przegląd Teatrów Alternatywnych w Szeged — (Czerwiec 17-23, 2006 – Thealter International) István Pálosi i Márk Fenyves, „Cain-Abel” wygrywają jako „Best Duo Performance”.
— 9. Międzynarodowy Festiwal Teatrów „King — Fairy Tale” Velikiy Novgorod, Rosja (22-27 Kwiecień, 2007) „Cain-Abel” wygrywa „Red Prize”.

Węgierska Grupa Sztuki Ruchu

Grupa pod nazwą 1 More Movement Theatre została założona we wrześniu 1995 pod kierownictwem Márka Fenyves i István Pálosi. Pierwsza praca, „Desire Variations”, miała premierę w teatrze Mu w Budapeszcie, w 1998 r.

Artyści są autentycznymi reprezentantami niemal stuletniej tradycji węgierskiej (nazywają to zwykle ’sztuką ruchu’). Mimo, że szkoły tego typu były na Węgrzech zabronione po roku 1948, styl i duch przetrwały i mogły odrodzić się we wczesnych latach 90. ubiegłego stulecia. Ta grupa teatralna obrała sobie za cel wznowić i kontynuować tradycję.

Praca twórcza i artystyczna jest wspierana przez pracę badawczą. Organizator, Orkesztika Foundation opiekuje się dziedzictwem Valerii Dienes (jej wizją ruchu i sztuką). Członkowie grupy, artyści bardzo twórczy, posuwają się dalej niż zwykłe odtwarzanie, chcą powiązać przeszłość z teraźniejszością. Ich głównym celem jest ochronić tradycje węgierskiego tańca współczesnego, sztuki ruchu i kontynuacja uczenia zgodnie z oczekiwaniami współczesnymi. Taniec jest dla nich więcej niż tylko „techniką”, zatem uczą więcej niż techniki – uczą stylu, ducha nawiązującego do indywidualnych metod nauczyciela. Ich sposób myślenia polega na podstawowych zasadach ruchu – chcą pomóc uczniom znaleźć własną drogę i indywidualność na scenie, wytańczyć ich osobowość.

Zajmując się „sztukami zebranymi”, 1 More Movement Theatre idzie w stronę stworzenia jedności między byciem tancerzem, a muzykalnością i wizualizacją. Ma to być szczególna forma wyrażania się, oparta na harmonii. Jest to teatr wolnego stylu, w którym członkowie dostosowują się z czasem do siebie. Grupa koncentruje się na ruchu, który odzwierciedla ekspresję, a nie jest przynależny do konkretnej szkoły

Grupa czerpie z tradycji współczesnego tańca węgierskiego, połączonego ze współczesną wizją myślenia. Ta kombinacja tworzy unikalny – klasyczno–współczesny rodzaj tańca i oddaje specyfikę tanecznego ruchu węgierskiego. „In Memoriam Dienes Valéria”, przedstawienie, które powstało na 120 lecie urodzin Valérii Dienes (1879-1978), zostało nagrodzone na 6. Festiwalu Teatrów Alternatywnych w 2000 r., a także specjalną „Nagrodą Festiwalu” na 3. Krajowym Festiwalu Sztuk w Veszprém.

Przedstawienie zatytułowane „Without Wings” zostało nagrodzone na 7. Festiwalu Teatrów Alternatywnych. Decyzją jury międzynarodowego Pro Helvetia, zaproszono przedstawienie do Krakowa na Festiwal Teatrów w 2001 r., jako reprezentanta Węgier. „Variations — (Żonkile i Echo)” przedstawienie taneczne — wygrało nagrodę publiczności na 8. Festiwalu Teatrów Alternatywnych w 2002 r. Na Festiwalu Tańca na 9. Krajowym Festiwalu Sztuk Współczesnych w Veszprém (Maj 24-27, 2006), „Cain-Abel” otrzymał nagrodę specjalną fotografów. Przegląd Teatrów Alternatywnych w Szeged — (Czerwiec 17-23, 2006 – Thealter International) István Pálosi i Márk Fenyves, „Cain-Abel” wygrali nagrodę dla „Best Duo Performance”. 9. Międzynarodowy Festiwal Teatrów „King — Fairy Tale” Velikiy Novgorod, Rosja (22-27 April, 2007) „Cain-Abel” wygrał „Red Prize”.

Repertuar grupy: własne produkcje, rekonstrukcje klasycznej „sztuki ruchu” (od 2001), utwory specjalnie przygotowane na życzenie (od 2002).
Od 2001 do grupy przyłączyli się nowi członkowie.
Nazwę grupy zmieniono z 1 More Movement Theatre na Hungarian Art of Movement Company w 2006 roku.

Tancerz i choreograf, pedagog, organizator, ur. 1 listopada 1971, studiował na Węgierskiej Akademii Tańca (National Ballet Institute) od 1982 do 1991, następnie otrzymał stypendium (MAPA) w Berlinie (1995), potem w Folkwang Hochschule w Essen (1997 – 1998, nauczyciele: J. Cebron, Malou Airaudo, Á. Pallai), studiował także na wydziale Pedagogiki Tańca Współczesnego na Węgierskiej Akademii Tańca (2201 – 2005). Tańca współczesnego uczył się od Katalin Lőrinc, Éva Gálik, Ákos Hargitai, orkiestrowania od Mária Tatai, Márk Fenyves, sztuki ruchu od Sára Berczik, Éva E. Kovács, Judit Kármán, Ágnes Szöllősi i Dr. Gedeon Dienes.

Naucza baletu i sztuki ruchu na Węgrzech i za granicą (MMKE – Węgierski Związek Kultury Ruchu, CEU – Centralny Uniwersytet Europejski, HIETE (Hajnal Imre Medical University), PTE (University of Pécs), w Moskwie, Warszawie, Duncan Center Conservatory, Pradze, od 2002 regularnie wykłada na SOTE-EFK (Semmelweis University – Wydział Edukacji Fizycznej i Nauk o Sporcie).

Rozpoczął karierę tancerza w grupie dziecięcej Asas Dance Group, a kontynuował ją jako solista dziecięcy w Erkel Theater. W latach 1994 — 1995 tańczył w Orchestics Movement Theater, gdzie odkrył sztukę ruchu: dla rozwoju tej umiejętności założył wraz z Markiem Fenyeves Duncan-Dienes Orchestics School (1997), Studio Sztuki Ruchu (2001) i Węgierską Grupę Sztuki Ruchu (1 More Movement Theater, 1995). Jest reżyserem i liderem tego teatru, organizatorem wszystkich programów Orchestric Foundation od 1999 r.

Główne choreografie: Wariacje na drewniane pałeczki (2006)

Główne przedstawienia:
Mickey, mały dziadek do orzechów, pas de trios (Dziadek do Orzechów) etc.,
Trybut dla Meredith Monk (1994, M. Tatai),
Wisielec (Berlin , 1995),
Pop-Corn (1997, Dekadance Company, choreograf: V. Varga),
Was man so braucht – Czego nam potrzeba, Essen, 1998, choreografia: Malou Airaudo),
Master and Margaret (2005, reż: J. Szász, choreografia: Csaba Horváth),
Passion (2005, reż. i choreografia Cs. Horváth),
Káin-Abel (2005, choreografia: Cs. Horváth),
role filmowe:
Dreams of Eisenstein (2001),
Because I’m free (2001, reż: Gy. Molnár),
Rotten Paradise (2003, rez: Gabriella Máthé).

Nagrody:
Festiwal Teatrów Alternatywnych (2000, 2001, 2002, 2006 – Thealter International),
Nagroda Specjalna na 3. i 9. Krajowym Festiwalu Sztuki Współczesnej w Veszprém (2000, 2006),
„For the Art of Dance” nagroda od Węgierskiego Towarzystwa Tańca (2006).

Tancerz, choreograf, pedagog, historyk tańca, organizator, wizualista, projektant, ur. w 1973 w Nagykanizsa, Węgry. W 1998 ukończył Uniwersytet Moholy-Nagy w Budapeszcie, Artysta Sztuki Ruchu, nauczyciel wychowania fizycznego 1997, MMKE-HIETE – Węgierski Związek Kultury Ruchu — Hajnal Imre Uniwersytet Medyczny), pedagog tańca współczesnego (2006, MTF – Węgierska Akademia Tańca). Jeden z ostatnich przedstawicieli sztuki ruchu.

Po studiach sztuk pięknych (1987 – 1991), zaczął tańczyć pod wpływem choreografii Imre Ecka. Studia pod okiem Marii Tatai (1991 – 1995), Ildikó Keresztúri (1992-1993) i Dr. Gedeon Dienes (1995-2005). Uczył się sztuki ruchu u źródła, jako student Sary Berczik (1995 – 1999) Évy E. Kovács, Ágnes Szöllősi, Judit Kármán, Zsuzsa Egri, i innych. Od 1994 studiował techniki tańca współczesnego i standardowego (Éva Gálik, Ákos Hargitai, Viktor Fülöp, Dóra Kolozsvári, Gábor Goda, Katalin Lõrinc, Ide van Heiningen, etc.). Od 1993 uczył się projektowania od Sándor Király, Csaba Polgár, György Árvai, Péter Gerzson Kovács, Ross Cameron. Jako tancerz, po raz pierwszy był członkiem Orkesztika Mozdulatszínház (1992 – 1995), następnie Dekadance i innych grup.

By zachować sztukę ruchu i rozwijać się, założył Duncan-Dienes Orchestics School (1997), Art of Movement Studio (2001) i Węgierską Grupę Tańca (1 More Movement Theater, 1995) razem z Istvanem Palosi. Jest dyrektorem artystycznym, choreografem i projektantem grupy. Jako pedagog, naucza od 1992 sztuki ruchu, teorii tańca i historii tańca, również sztuki tańca i sztuk pięknych na Węgrzech i za granicą. Od 2002 regularnie w PPKE-BTK (Péter Pázmány Catholic University – Wydział Nauk o Człowieku) i SOTE-EFK (Semmelweis University – Wydział Wychowania Fizycznego i Nauk o Sporcie). Od 1994 bierze udział jako specjalista i wykonawca w wielu badaniach pedagogicznych, artystycznych i prowadzonych przez instytuty naukowe i muzea.

Jako tancerz – badacz, zajmuje się węgierskim tańcem współczesnym, jego charakterystyką metodyczną i pedagogiczną, teorią, praktyką oraz historią. Jest organizatorem wielu wystaw i wydawcą wielu publikacji. Od 1997 bierze czynny udział w publicznym życiu zawodowym.

Urzędy:
członek zarządu Związku Tańca Współczesnego (1997-2002),
kurator Orkesztika Foundation (1998-),
Prezydent Związku Naukowego Tańca Węgierskiego (2003-).

Główne publikacje:
Seria nt. Sztuki Ruchu (1999-),
W lustrze dokumentów (2005)

Nagrody:
Festiwal Teatrów Alternatywnych (2000, 2001, 2002, 2006 — Thealter International),
nagroda specjalna na 3. i 9. Krajowym Festiwalu Sztuki Współczesnej w Vesprem (2000, 2006),
stypendium Viktora Fülöp (2005, 2008),
„For the Art of Dance” nagroda Węgierskiego Związku Tańca (2006).

1983-87 Węgierska Akademia Tańca, Wydział Tańca Ludowego

1987-92 Solista Honvéd Company

1992-95 Członek Tranz Danz – grupa tańca współczesnego

1995-98 Tancerz i choreograf Sámán Theatre

1996
DISSIMULATERS (choreografia: Éva Magyar, Csaba Horváth)
Nagroda za najlepsze przedstawienie sezonu w Budapeszcie.
Pierwsza nagroda na 9 Międzynarodowym Festiwalu Teatrów Eksperymentalnych w Kairze
Pierwsza nagroda na Festiwalu Teatrów Studyjnych Fundacji Soros w Budapeszcie
Międzynarodowy Festiwal Sztuki Mimów w Londynie

1997
ROWDIES Sámán Theatre w Új Theatre /Budapeszt/
(choreografia: Csaba Horváth, muzyka: Mihály Dresch)
Międzynarodowy Festiwal w Edynburgu, Nagroda Herald Angel
Najlepszy Tancerz na Festiwalu Global Arts w Veszprém

1998
Tancerz i choreograf Central Europe Dance Theatre
FIRE JUMPING (choreografia: Csaba Horváth, muzyka: Mihály Dresch)
V Alternatywny Festiwal Teatrów, pierwsza nagroda przyznana przez Budapeszt

1999
SOFTLY (choreografia: Csaba Horváth, muzyka: Mihály Dresch)
II Veszprém Festiwal Tańca Współczesnego, specjalna nagroda jury za najlepszą muzykę
XI Międzynarodowy Festiwal Teatrów Eksperymentalnych w Kairze: specjalna nagroda jury „Innovative”
THE ANCIENT K. /miejski bushman/ (choreografia: Csaba Horváth)
VII Międzynarodowa Konferencja I Festiwal Tańca w Bytomiu
Międzynarodowy Festiwal Tańca, Kraków
III Veszprém Festiwal Tańca Współczesnego, nagroda dla najlepszego wykonawcy
III Teaterfest (Międzynarodowy Festiwal Tańca), Sarajevo, nagroda dla najlepszego wykonawcy

2000
Dyrektor Artystyczny Central Europe Dance Theatre
STAGS' DAWN (choreografia: Csaba Horváth, muzyka: Mihály Dresch)
Wiosenny Festiwal Budapesztański, nagroda za taniec współczesny
NIGHTFALL (choreografia: Csaba Horváth)

2001
NERO, MY LOVE teatr groteski (choreografia: Csaba Horváth) współpraca z Zsigmond Móricz Theatre, Nyíregyháza and CEDT
IV Veszprém Festiwal Tańca Współczesnego, pierwsza nagroda
Béla Bartók's MIRACOULUS MANDARIN (choreografia: Csaba Horváth) zaproszenie na Festiwal Mandarin (Wiosenny Festiwal Budapesztański)
Niema wersja Miracoulus Mandarin: MANDARIN Pierwsza nagroda na Festiwalu Teatrów Studyjnych
V Veszprém Wiosenny Festiwal Budapesztański, pierwsza nagroda
ETNA fantazja taneczna (choreografia: Csaba Horváth) premiera w Millenáris Teátrum, Budapeszt

2002
Lider kursu na Harvard University, Boston
BARBARIANS (choreografia: Csaba Horváth) współpraca z Zsigmond Móricz Theatre, Nyíregyháza and CEDT
VI Festiwal Tańca Współczesnego, Veszprém – „Post Scriptum” nagroda i specjalna nagroda fotografów
II Festiwal Tańca dla Dzieci i Młodzieży, Kaposvár – trzecia nagroda
ORPHEUS – w 2 częściach: Two, Orpheus — (choreografia: Csaba Horváth, film: János Szász, muzyka: Lux Nox: S (M) S )
THEALTER INTERNATIONAL — IX. Festiwal Teatru Alternatywnego, Szeged — nagroda dla najlepszego tancerza
SZINDBÁD (choreografia: Csaba horváth, muzyka: Károly Cserepes) współpraca z Zsigmond Móricz Theatre, Nyíregyháza i CEDT
siódma nagroda na Festiwalu Tańca Współczesnego, Veszprém

2003
DO RE MI (choreografia: Csaba Horvath) – teatr tańca dla dzieci i rodziców

2004
MEDEIA (choreografia: Csaba Horváth)
THEALTER INTERNATIONAL — X. Festiwal Teatru Alternatywnego, Szeged — nagroda dla najlepszego tancerza Lider kursu na Harvard University, Boston
CEDAR (Millennium Theatre, reżyser -choreograf: Tanaka Min) — główny tancerz
METROPOLITAN ICONS (choreografia: Csaba Horváth)
THE FOUR SEASONS (choreografia: Csaba Horváth) współpraca z National Dance Theatre i Central Europe Dance Theatre

2005
FORTE (choreografia: Csaba Horváth) współpraca z National Dance Theatre i Central Europe Dance Theatre
CAIN-ABEL (choreografia: Csaba Horváth) współpraca z One More Movement Theatre i Central Europe Dance Theatre

Choreografia i przedstawienia teatralne:
P. Weiss: MARAT/SADE (Theatre of Gyula, reż. János Szász, 2000)
Akutagawa: RASHOMON (Zsigmond Móricz Theatre, Nyíregyháza, reż. Péter Telihay, 2000)
P. Weiss: MARAT/SADE American Repertory Theatre, Boston, reż. János Szász, 2001)
Brecht: MOTHER COURAGE (American Repertory Theatre, Boston, reż. János Szász, 2002)
József Katona: BÁNK BÁN (National Theatre, Budapest, reż. Attila Vidnyánszky, 2002)
Wedekind: SPRING'S AWAKENING (American Repertory Theatre, Boston, reż. János Szász, 2004)
Brecht: CAUCASIAN CHALK CIRCLE (Norwegia, Oslo, Det Norske Teatret, reż. János Szász, 2004)
Mihail Bulgakov: MASTER AND MARGARITA (National Theatre, Budapest, reż. János Szász, 2005)
PASSION (Zsámbék Theatre Base, Zsámbék, reż. i choreografia Csaba Horváth, współreż.: Árpád Sopsits, 2005)
Sophocles, Euripides: ELECTRA (Örkény István Theatre, Budapest, reż. László Bocsárdi 2006.)

Nagrody:
Nagroda Harangozó Gyula, 2001.
nagroda Związku Tancerzy Węgierskich: Twórca Sezonu 2003
Nagroda Zoltán Imre, 2004.
Nagroda Gundel, 2004.