polski

english

français

Werner Lubos (Tarnowskie Góry)
malarstwo — wernisaż

05. 11. 2012 r. – poniedziałek
godz 13.00
Centralne Muzeum Włókiennictwa, ul. Piotrkowska 282

O festiwalu

Festiwal Kultury Chrześcijańskiej zorganizowany został po raz pierwszy w roku 1997, z okazji 10-lecia istnienia Teatru LOGOS (ZOBACZ). Stanowi w pewnym sensie przedłużenie idei organizowanych w całej Polce w latach 70. i 80. Tygodni Kultury Chrześcijańskiej, mających wtedy stanowić przeciwwagę dla propagowanego przez państwowe media modelu kultury świeckiej, nieposzukującej wartości transcendentnych i poddanej działaniu cenzury. Łódzkie Dni Kultury Chrześcijańskiej organizowano, wykorzystując na potrzeby spotkań z artystami, spektakli, wystaw i projekcji wiele kościołów, sal i pomieszczeń w całej Łodzi. Jednym z takich miejsc była aula Jana Pawła II w podziemiach Kościoła pod wezwaniem Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny przy ulicy Kościelnej. Tam właśnie rozpoczął swoją działalność Teatr Logos, który przeniósł się ze swym twórcą, ks. Waldemarem Sondką (ZOBACZ), do kościoła przy ulicy Marii Skłodowskiej-Curie. To ten kościół w 1993 roku ks. arcybiskup Władysław Ziółek przekazał łódzkim twórcom i artystom, i erygował przy nim Ośrodek Duszpasterstwa Środowisk Twórczych Archidiecezji Łódzkiej. Do dzisiaj tu właśnie mieści się centrum „logistyczne” festiwalu, a we wnętrzach Kościoła Środowisk Twórczych odbywa się część festiwalowych imprez.

Festiwal tradycyjnie rozpoczyna się w listopadzie, w pierwszą niedzielę po dniu zadusznym. Trwa zazwyczaj dwa tygodnie, podczas których codziennie odbywają się różnego rodzaju zdarzenia specjalnie na ten czas przygotowane – premiery spektakli Teatru Logos i innych, zaprzyjaźnionych scen teatralnych, wystawy prac zaproszonych artystów, spektakle i przedstawienia zespołów zagranicznych, występy chórów i muzyków, często nie do zobaczenia w Polsce w żadnym innym czasie. Program festiwalu jest efektem całorocznej menedżerskiej pracy ks. Waldemara Sondki, dyrektora festiwalu, który wykorzystując dotychczasowe powiązania i kontakty zaprasza artystów interesujących, niebanalnych i tworzących sztukę nie zawsze religijną, ale zawsze poszukującą i na najwyższym poziomie. Dbałość o poziom propozycji festiwalowych jest stałą zasadą, środowisko Logosu bowiem od początku pragnęło dawać łodzianom możliwość kontaktu ze sztuką pozbawioną parafiańszczyzny, otwartą w spojrzeniu na człowieka i jak najdoskonalszą formalnie.

Festiwal nie jest działaniem nastawionym na dochód. Wszystkie karty wstępu są wydawane w formie bezpłatnych zaproszeń, a zespół Teatru Logos i osoby zaangażowane w organizację festiwalu działają na zasadzie wolontariatu. Nie oznacza to jednak, że Festiwal Kultury Chrześcijańskiej nic nie kosztuje. Przeciwnie, zorganizowanie zdarzenia kulturalnego na odpowiednim poziomie zawsze pociąga za sobą koszty. Organizacją środków zabezpieczających właściwą oprawę imprez festiwalowych zajmuje się ks. Waldemar Sondka przez cały rok. Udaje mu się pozyskać zarówno sponsorów (bez których Festiwal by nie istniał), jak i dotacje od instytucji zajmujących się finansowaniem kultury (bez których Festiwal nie miałby możliwości rozwoju). Wszystko to w celu zrealizowania podstawowej idei imprezy, która wywodzi się z Łódzkich Dni Kultury Chrześcijańskiej — umożliwienia przeżywania Tajemnicy poprzez sztukę każdemu, kto tego pragnie, kto tego potrzebuje. Spełnienie tej idei zakłada nieodpłatne uczestnictwo w wydarzeniach artystycznych i tak od początku Festiwalu do dzisiaj jest, że wejściówki otrzymać może każdy, kto zechce poświęcić chwilę swojego czasu, by odstać swoje w kolejce w dniu otwarcia biura festiwalu. Jedynym ograniczeniem ilości wydawanych wejściówek jest pojemność sal, w których organizowane są poszczególne imprezy dwutygodniowego programu.

 

Cookies

Strona Festiwalu Kultury Chrześcijańskiej używa cookies wyłącznie w celu dopasowania wyglądu i wyświetlania strony do preferencji użytkownika oraz dla gromadzenia statystyk odwiedzin (kraj, monitor, przeglądarka internetowa), pozwalających nam pracować nad ulepszeniem layoutu. Nie prowadzimy działań reklamowych z użyciem ciasteczek.

Nasza strona wymaga włączonej obsługi skryptów java.

Cookies to informacje tworzone przez skrypty obsługujące połączenie Twojej przeglądarki (zwane sesją) z serwerem obsługującym adres URL (adres internetowy wpisany w pasek adresu). Są one zapisywane na dysku Twojego komputera (ustawa nazywa to urządzeniem końcowego użytkownika) w folderach systemowych przeglądarki i używane przez serwer do rozpoznania Twoich ustawień, stanu poprzedniego lub wskazanych preferencji (np. wyboru koloru strony czy rozkładu list w wyliczeniach) przy każdym ponownym połączeniu. Cookies — jeśli istnieją zachowane na dysku — są pobierane i przesyłane z powrotem na serwer obsługujący adres URL w momencie rozpoczęcia przeglądania strony.

Cookies są konieczne do poprawnego działania różnych części większości witryn internetowych. Wyłączając cookies narażasz się na kontakt ze stroną działającą wadliwie.

 
1. Możesz zabronić przeglądarce internetowej zapamiętywania (akceptowania) plików cookies.

Spowoduje to prawdopodobnie utrudnienia w korzystaniu ze strony www, ciasteczka wymyślono bowiem jako mechanizm usprawniający działanie serwisów. Należy w tym celu zmienić na stałe – jednorazowo – ustawienia Twojej przeglądarki. Pamiętaj, żeby sprawdzić na wszelki wypadek te ustawienia po zainstalowaniu nowej wersji oprogramowania.

W przeglądarce Internet Explorer cookies można wyłączyć wykorzystując ustawienia — NARZĘDZIA — OPCJE INTERNETOWE — PRYWATNOŚĆ — WYBIERZ USTAWIENIE DLA STREFY INTERNETOWEJ (wersja IE 10).

W przeglądarce Firefox przez modyfikację ustawień — NARZĘDZIA — OPCJE — PRYWATNOŚĆ.

W Chrome — USTAWIENIA — ZAAWANSOWANE — PRYWATNOŚĆ — USTAWIENIA TREŚCI.

W przeglądarce Opera USTAWIENIA — PREFERENCJE — ZAAWANSOWANE — CIASTECZKA.

2. Możesz nakazać usuwać ciasteczka automatycznie po każdym zamknięciu przeglądarki.

Większa część cookies zbierających dane, których nie chcesz przekazywać nigdzie dalej, ma dość odległą datę wygaśnięcia i wcześniej nie wygasają one automatycznie. Cookies służące do automatyzacji pracy strony najczęściej mają ustawiony moment wygaśnięcia na zakończenie sesji przeglądania strony. Nigdy jednak nie ma pewności. Tę opcję lepiej zaznaczyć w ustawieniach.

3. Możesz regularnie używać programu czyszczącego system (z istniejącą i zaznaczoną opcją usuwania cookies).

Takie postępowanie jest zalecane ogólnie ze względów bezpieczeństwa i nie tylko odnośnie ciasteczek. Ponieważ jednak czynisz to na własne ryzyko, nie proponujemy Ci żadnego konkretnego programu. Część z nich jest zresztą płatna.

 

Werner Lubos — biografia

Werner Lubos, ur. 2. 05. 1941 roku w Tarnowskich Górach. Uczęszczał do  Liceum Ogólnokształcącego im. S. Staszica w Tarnowskich Górach, gdzie w 1959 roku zdał maturę. W latach 1960-1966 studiował w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, dyplom uzyskał w pracowni prof. Wacława Taranczewskiego. Współpracował w zakresie projektowania z Fabryką Sprzętu Ratunkowego i Lamp Górniczych „Faser” w Tarnowskich Górach (od 1968 roku). Od 1983 roku jest wykładowcą w Wyższej Szkole Pedagogicznej (od 2004 r. Akademia im. Jana Długosza) w Częstochowie. Prowadzi tam pracownię specjalizacji malarstwa oraz malarstwa ściennego. Stopień adiunkta habilitowanego uzyskał na Wydziale Malarstwa ASP w Krakowie w 1990 roku, w 1994 roku stopień profesora w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Częstochowie. W 2008 roku otrzymał tytuł profesora.

Jest członkiem Związku Polskich Artystów Plastyków (od 1967), Stowarzyszenia Miłośników Ziemi Tarnogórskiej (od 1960, w zarządzie od 1975), brał udział w pracach Komitetu Odbudowy Kopalni Zabytkowej w Tarnowskich Górach, od 1987 – w pracach Komitetu Doradczego Zabytkowej Kopalni Srebra. Był wieloletnim członkiem komisji sztuki przy Muzeum Archidiecezjalnym w Katowicach, komisji programowej Galerii „Fra Angelico” Muzeum, Komisji Artystycznych: przy Kurii Biskupiej w Bielsku-Białej, przy Archidiecezji w Katowicach, przy Diecezji w Gliwicach. Od 2000 roku jest członkiem Rady Muzeum w Tarnowskich Górach. Od 2005 należy do polsko-francuskiego stowarzyszenia „WITRAŻ 2000. Associacion pour la Promotion de l’Art du Verre et du Vitrail Contemporain Polonais et Européen”, działającego pod patronatem Międzynarodowego Centrum Witraży w Chartres.

Jest autorem głównie witraży i malarstwa sztalugowego, ale także polichromii, rzeźb, scenografii. Prowadzi autorską galerię Pod-Nad, w której oprócz wystaw organizuje spektakle teatralne, koncerty. Angażuje się w wiele działań, przygotowuje plenery artystyczne, wystawy, także za granicą i co roku „Wieczór Trzech Króli” dla środowisk twórczych województwa śląskiego. Jest promotorem ponad stu dyplomów artystycznych oraz wielokrotnym recenzentem i promotorem prac doktorskich i habilitacyjnych.

Brał udział w wielu wystawach krajowych i zagranicznych (Niemcy, Włochy, Francja, Szwecja, Węgry). Od lat uczestniczy w plenerach artystycznych w Mirabel we Francji, Gavorrano we Włoszech oraz Beckescsabie i Csongrad na Węgrzech. Jego prace znajdują się w zbiorach muzealnych i prywatnych w kraju i za granicą.

Werner Lubos — tęsknota za światłem

Werner Lubos – malarz, witrażysta, profesor ASP w Częstochowie, działacz społeczno-kulturalny – urodził się w Tarnowskich Górach w roku 1941. W młodości z pasją uprawiał sport. Od wielu lat uczestniczy w międzynarodowych plenerach i spotkaniach służących zbliżeniu i dialogowi. Słowa jednego z czołowych twórców polskich: „To nie generał Jaruzelski uczynił mnie malarzem religijnym”, mogłyby równie dobrze pochodzić z ust Wernera Lubosa. Granice Polski nigdy nie ograniczały jego serca, sumienia, umysłu i oczywiście jego wiary.

Jego witraże – w tym także wielkie cykle – znajdują się w kilkunastu kościołach czy kaplicach. Za przykład może służyć „Stworzenie świata” w Bielsku-Białej.

Werner Lubos nie unika oszczędnej figuratywności, ale jego serce zdaje się ciążyć w stronę powiedziałbym poetyckiej abstrakcji, którą czasami przenikają elementy geometryzujące – z rzadka niemal konstruktywistyczne. Skłania się ku zadumie, refleksji i medytacji, co więcej kontemplacji. Nie wyklucza to zaangażowania. I tak jego prace „Niebieski koń” to jakby ekologiczne SOS. Werner Lubos tworzy niby w pogoni za światłem i tonacjami kolorów.

W tym miejscu warto podkreślić, jak ktoś słusznie zauważył, iż Pan Bóg w dziele stworzenia wyodrębnił światło (jakby na własnych prawach). Warto też zauważyć, jak wielką rolę ono odgrywa w Piśmie św. i w liturgii, nie mówiąc już o świetle ukazującym świat, przyrodę i krajobrazy oraz twarz brata i siostry. Dość pomyśleć, co by się stało, gdyby któregoś dnia zaszło słońce, by już nigdy nie wrócić.

Lepiej też nie pomijać znaczącej różnicy między światłem samym w sobie (in natura) od światła – symbolu. To ostatnie jest nosicielem wielu znaczeń np. prawdy, życia – nie może przecież odstąpić od niego pod groźbą śmierci… Chrystusa (sol invictus), wreszcie Boga, który „mieszka w niedostępnych blaskach”.

Werner Lubos to twórca i człowiek wszechstronny. Ile godzin życia poświęcił z miłującą uwagą swoim studentom czy swemu rodzinnemu miastu – Tarnowskim Górom? Kto zliczy dni, które prześlęczał nad kartonami rodzących się witraży?

Nie sposób zakończyć bez wspomnienia swoistego cyklu. W nieregularnych odstępach czasowych powstaje i narasta jakby litania – powracającego Oblicza Chrystusowego. To jakby jego osobista chusta z Manopello – ciąg pisany życiem Wernera Lubosa.

Witold Broniewski