polski

english

français

Teatr Powszechny (Warszawa)

Artur Pałyga „Nieskończona historia”

05. 11. 2012 r. – poniedziałek
godz. 17.00
Teatr Powszechny — Duża Scena, ul. Legionów 21

fot. Anna Tomczyńska

O festiwalu

Festiwal Kultury Chrześcijańskiej zorganizowany został po raz pierwszy w roku 1997, z okazji 10-lecia istnienia Teatru LOGOS (ZOBACZ). Stanowi w pewnym sensie przedłużenie idei organizowanych w całej Polce w latach 70. i 80. Tygodni Kultury Chrześcijańskiej, mających wtedy stanowić przeciwwagę dla propagowanego przez państwowe media modelu kultury świeckiej, nieposzukującej wartości transcendentnych i poddanej działaniu cenzury. Łódzkie Dni Kultury Chrześcijańskiej organizowano, wykorzystując na potrzeby spotkań z artystami, spektakli, wystaw i projekcji wiele kościołów, sal i pomieszczeń w całej Łodzi. Jednym z takich miejsc była aula Jana Pawła II w podziemiach Kościoła pod wezwaniem Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny przy ulicy Kościelnej. Tam właśnie rozpoczął swoją działalność Teatr Logos, który przeniósł się ze swym twórcą, ks. Waldemarem Sondką (ZOBACZ), do kościoła przy ulicy Marii Skłodowskiej-Curie. To ten kościół w 1993 roku ks. arcybiskup Władysław Ziółek przekazał łódzkim twórcom i artystom, i erygował przy nim Ośrodek Duszpasterstwa Środowisk Twórczych Archidiecezji Łódzkiej. Do dzisiaj tu właśnie mieści się centrum „logistyczne” festiwalu, a we wnętrzach Kościoła Środowisk Twórczych odbywa się część festiwalowych imprez.

Festiwal tradycyjnie rozpoczyna się w listopadzie, w pierwszą niedzielę po dniu zadusznym. Trwa zazwyczaj dwa tygodnie, podczas których codziennie odbywają się różnego rodzaju zdarzenia specjalnie na ten czas przygotowane – premiery spektakli Teatru Logos i innych, zaprzyjaźnionych scen teatralnych, wystawy prac zaproszonych artystów, spektakle i przedstawienia zespołów zagranicznych, występy chórów i muzyków, często nie do zobaczenia w Polsce w żadnym innym czasie. Program festiwalu jest efektem całorocznej menedżerskiej pracy ks. Waldemara Sondki, dyrektora festiwalu, który wykorzystując dotychczasowe powiązania i kontakty zaprasza artystów interesujących, niebanalnych i tworzących sztukę nie zawsze religijną, ale zawsze poszukującą i na najwyższym poziomie. Dbałość o poziom propozycji festiwalowych jest stałą zasadą, środowisko Logosu bowiem od początku pragnęło dawać łodzianom możliwość kontaktu ze sztuką pozbawioną parafiańszczyzny, otwartą w spojrzeniu na człowieka i jak najdoskonalszą formalnie.

Festiwal nie jest działaniem nastawionym na dochód. Wszystkie karty wstępu są wydawane w formie bezpłatnych zaproszeń, a zespół Teatru Logos i osoby zaangażowane w organizację festiwalu działają na zasadzie wolontariatu. Nie oznacza to jednak, że Festiwal Kultury Chrześcijańskiej nic nie kosztuje. Przeciwnie, zorganizowanie zdarzenia kulturalnego na odpowiednim poziomie zawsze pociąga za sobą koszty. Organizacją środków zabezpieczających właściwą oprawę imprez festiwalowych zajmuje się ks. Waldemar Sondka przez cały rok. Udaje mu się pozyskać zarówno sponsorów (bez których Festiwal by nie istniał), jak i dotacje od instytucji zajmujących się finansowaniem kultury (bez których Festiwal nie miałby możliwości rozwoju). Wszystko to w celu zrealizowania podstawowej idei imprezy, która wywodzi się z Łódzkich Dni Kultury Chrześcijańskiej — umożliwienia przeżywania Tajemnicy poprzez sztukę każdemu, kto tego pragnie, kto tego potrzebuje. Spełnienie tej idei zakłada nieodpłatne uczestnictwo w wydarzeniach artystycznych i tak od początku Festiwalu do dzisiaj jest, że wejściówki otrzymać może każdy, kto zechce poświęcić chwilę swojego czasu, by odstać swoje w kolejce w dniu otwarcia biura festiwalu. Jedynym ograniczeniem ilości wydawanych wejściówek jest pojemność sal, w których organizowane są poszczególne imprezy dwutygodniowego programu.

 

Cookies

Strona Festiwalu Kultury Chrześcijańskiej używa cookies wyłącznie w celu dopasowania wyglądu i wyświetlania strony do preferencji użytkownika oraz dla gromadzenia statystyk odwiedzin (kraj, monitor, przeglądarka internetowa), pozwalających nam pracować nad ulepszeniem layoutu. Nie prowadzimy działań reklamowych z użyciem ciasteczek.

Nasza strona wymaga włączonej obsługi skryptów java.

Cookies to informacje tworzone przez skrypty obsługujące połączenie Twojej przeglądarki (zwane sesją) z serwerem obsługującym adres URL (adres internetowy wpisany w pasek adresu). Są one zapisywane na dysku Twojego komputera (ustawa nazywa to urządzeniem końcowego użytkownika) w folderach systemowych przeglądarki i używane przez serwer do rozpoznania Twoich ustawień, stanu poprzedniego lub wskazanych preferencji (np. wyboru koloru strony czy rozkładu list w wyliczeniach) przy każdym ponownym połączeniu. Cookies — jeśli istnieją zachowane na dysku — są pobierane i przesyłane z powrotem na serwer obsługujący adres URL w momencie rozpoczęcia przeglądania strony.

Cookies są konieczne do poprawnego działania różnych części większości witryn internetowych. Wyłączając cookies narażasz się na kontakt ze stroną działającą wadliwie.

 
1. Możesz zabronić przeglądarce internetowej zapamiętywania (akceptowania) plików cookies.

Spowoduje to prawdopodobnie utrudnienia w korzystaniu ze strony www, ciasteczka wymyślono bowiem jako mechanizm usprawniający działanie serwisów. Należy w tym celu zmienić na stałe – jednorazowo – ustawienia Twojej przeglądarki. Pamiętaj, żeby sprawdzić na wszelki wypadek te ustawienia po zainstalowaniu nowej wersji oprogramowania.

W przeglądarce Internet Explorer cookies można wyłączyć wykorzystując ustawienia — NARZĘDZIA — OPCJE INTERNETOWE — PRYWATNOŚĆ — WYBIERZ USTAWIENIE DLA STREFY INTERNETOWEJ (wersja IE 10).

W przeglądarce Firefox przez modyfikację ustawień — NARZĘDZIA — OPCJE — PRYWATNOŚĆ.

W Chrome — USTAWIENIA — ZAAWANSOWANE — PRYWATNOŚĆ — USTAWIENIA TREŚCI.

W przeglądarce Opera USTAWIENIA — PREFERENCJE — ZAAWANSOWANE — CIASTECZKA.

2. Możesz nakazać usuwać ciasteczka automatycznie po każdym zamknięciu przeglądarki.

Większa część cookies zbierających dane, których nie chcesz przekazywać nigdzie dalej, ma dość odległą datę wygaśnięcia i wcześniej nie wygasają one automatycznie. Cookies służące do automatyzacji pracy strony najczęściej mają ustawiony moment wygaśnięcia na zakończenie sesji przeglądania strony. Nigdy jednak nie ma pewności. Tę opcję lepiej zaznaczyć w ustawieniach.

3. Możesz regularnie używać programu czyszczącego system (z istniejącą i zaznaczoną opcją usuwania cookies).

Takie postępowanie jest zalecane ogólnie ze względów bezpieczeństwa i nie tylko odnośnie ciasteczek. Ponieważ jednak czynisz to na własne ryzyko, nie proponujemy Ci żadnego konkretnego programu. Część z nich jest zresztą płatna.

 

Artur Pałyga „Nieskończona historia”

Spektakl opowiada o jednym przedpołudniu z życia mieszkańców starej kamienicy. To opowieść, która używa podniosłego tonu oratorium, aby mówić o najprostszych sprawach, małych rytuałach dnia codziennego, pozornie nic nieznaczących przedmiotach, obsesjach zwykłych ludzi. Głosy bohaterów łączą się z głosami wysłużonych przedmiotów codziennego użytku, tworząc niezwykłą pieśń. Sztuka wynosi codzienność w rejony poetyckiej metafory, stawiającej pytania o sens życia, wiary i śmierci.

Dramat „Nieskończona historia” otrzymał dwie nagrody w konkursie dramaturgicznym Metafory Rzeczywistości w 2009 roku.

Prapremiera sceniczna spektaklu - 10 marca 2012 r. w Teatrze Powszechnym.

Reżyseria: Piotr Cieplak
Scenografia: Andrzej Witkowski
Muzyka: Jan Duszyński
Ruch sceniczny: Leszek Bzdyl

Występują:

Eliza Borowska, Aleksandra Bożek, Elżbieta Kępińska, Maria Robaszkiewicz, Olga Sawicka, Karina Seweryn, Katarzyna Maria Zielińska, Mariusz Benoit, Cezary Kosiński, Andrzej Mastalerz, Michał Napiątek, Krzysztof Plewako-Szczerbiński

Autor plakatu: Janusz Kapusta

W nagraniu utworów muzycznych, skomponowanych do spektaklu przez Jana Duszyńskiego, udział wzięli: aktorzy Teatru Powszechnego, muzycy Orkiestry Symfonicznej Filharmonii Narodowej pod batutą Jakuba Chrenowicza oraz zespół „Transemble”.

Muzycy Orkiestry Symfonicznej Filharmonii Narodowej:

Zuzanna Maślanka – skrzypce, Dariusz Dęga – skrzypce, Grzegorz Groblewski – skrzypce, Mateusz Marczyk – skrzypce, Katarzyna Henrych – altówka, Michał Kotowski – kontrabas, Marcin Wiliński – kontrabas, Joanna Gatniejewska – flet, Krystyna Sakowska – klarnet, Feliks Gmitruk – waltornia, Beth Graham – waltornia, Arkadiusz Więdlak – tuba, Daniel Kamiński – perkusja, Paweł Pruszkowski – perkusja, Agata Fandri – harfa

Zespół „Transemble” w składzie:

Michał Szałach – skrzypce, Jan Aniołek – skrzypce, Jakub Kowalik – altówka, Jerzy Wołochowicz – wiolonczela, Tomasz Januchta – kontrabas

Artur Pałyga

Urodzony w 1971 r. w Hrubieszowie. Mieszka pod górami, w Bielsku-Białej, gdzie pracuje w Teatrze Polskim. W 1989 r. zamiast iść na studia, został dziennikarzem nowej, wolnej prasy. Dorabiał, jako pomocnik zbrojarza, sprzątacz wagonów oraz instruktor gry na gitarze. Założył zespół punkowy, w którym grał, krzyczał i wymyślał piosenki. Przez kilka lat był aktorem w grupie teatralnej Heliotrop. Zdobywając nagrody za reportaże, wyuczył się zawodu nauczyciela muzyki, a następnie skończył zaocznie polonistykę na UJ i nie skończył studiów doktoranckich, nie pisząc pracy o polskim reportażu literackim, ponieważ intensywnie zajął się pisaniem dla teatru.

Następnie wygrał konkurs na sztukę o Bielsku-Białej, którą w 2006 r. zadebiutował na teatralnej scenie w bielskim Teatrze Polskim. Jego sztuki dwukrotnie zdobyły grand prix festiwalu Raport w Gdyni („Żyd” w reż. Roberta Talarczyka w 2008, „Wszystkie rodzaje śmierci” w reż. Pawła Passiniego w 2009). „Ostatni taki ojciec” w reż. Łukasza Witt-Michałowskiego zwyciężył w Konkursie na Wystawienie Polskiej Sztuki Współczesnej (2009 r.). Jego teksty reżyserowali też: Piotr Ratajczak, Joanna Lewicka, Paweł Łysak, Jan Klata.

W ostatnich latach regularnie prowadził zajęcia literackie dla osób niepełnosprawnych w stowarzyszeniu Teatr Grodzki. Pisuje felietony do pisma „Przyjaciel Pies”. Wydał książkę z reportażami z Białorusi pt. „Kołchoz imienia Adama Mickiewicza”, a reportaż o sex-czatach z „Dużego Formatu” Mariusz Szczygieł umieścił w antologii reportażu polskiego.

W bielskim Teatrze Polskim prowadzi szkółkę dramatopisarską oraz Teatr Tekstu. Jego sztuki tłumaczono na niemiecki, angielski, rumuński, węgierski, kataloński.

Piotr Cieplak

Urodzony w 1960 roku w Częstochowie; jeden z najciekawszych polskich reżyserów teatralnych. Debiutował w 1989 roku w Toruniu sztuką „Jestem zabójcą” (Aleksander Fredro). Od tamtej pory reżyseruje w najważniejszych polskich teatrach. Jego sztuki były wielokrotnie prezentowane i nagradzane na festiwalach teatralnych.
W Teatrze Powszechnym zrealizował takie spektakle, jak: „Wesołe kumoszki z Windsoru” (2000); „Król Lear” (2001); „Egzemplarz” (2003); „Słomkowy kapelusz” (2005); „Ach, jaka cudowna jest Panama” (2006); „Albośmy to jacy, tacy…” (2007).

Jan Duszyński

Muzykę do spektaklu skomponował Jan Duszyński, absolwent Wydziału Kompozycji, Dyrygentury i Teorii Muzyki Uniwersytetu Muzycznego w Warszawie (Dyplom z wyróżnieniem 2003) w klasie prof. Stanisława Moryto. Kompozytor ukończył z najwyższą oceną studia w Juilliard School of Music w Nowym Jorku pod kierunkiem Christophera Rouse’a. W 2003 roku został stypendystą Fundacji Kościuszkowskiej, a także otrzymał stypendium im. Witolda Lutosławskiego.

Jan Duszyński od wielu lat tworzy muzykę do spektakli teatralnych i realizacji filmowych. Współpracował m. in. z Grażyną Kanią, Heleną Kaut-Howson, Piotrem Nowakiem czy Krzysztofem Garbaczewskim.